W dniu 2010-05-14 09:52, zażółcony pisze:

>> Nie mialam wpływu na życiowe sytuacje, w których niegdyś się
>> znalazłam, a które spowodowały to co spowodowały.
>

>
> Z pewnością Twoje życie i Twoje relacje z otoczeniem nie są idealne,
> z pewnością są obarczone błędami, ułomnościami, być może poczuciem
> tkwienia w złych układach, w konsekwencjach złych przeszłych wyborów itp
> itd.

Moje życie nie było idealne przez ostatnie 10 lat.

> Ot - życie :) Każdy ma niedoskonałego męża albo żonę albo kogoś innego
> - bliskiego ;) - np. niedoskonałe dzieci. Niezaleznie jednak od tego
> - ważny jest zawsze pewien elementarny szacunek do ludzi.

Nie ma ludzi idealnych. Choc moim bliskim blisko do tego. Mam mądrego,
kochającego męża, inteligentne, kochane dzieci. To dla tych dzieci byłam
gotowa chodzić na uszach, by miały normalne życie, mimo tego, co nas
dotykało. I chyba się udało - są szczęśliwe, dobrze się uczą, realizują
swoje pasje i marzenia.


> A gdzieś w tym wszystkim - o dziwo - znajdują swój lufcik,
> swoją dziurkę od klucza w drzwiach, które prowadzą do
> pokoju małego szczęścia, wytchnienia.

W tym rzecz. Nigdy nie miałam takiej chwili by pomyśleć tak tylko o
sobie, nauczyć się relaksować, znaleźć jakiś azyl tylko dla siebie.
Zawsze robilam kilka rzeczy na raz, nawet sprzątając miotałam się po
domu (jak mówi mój mąż), byle szybko, szybko wszystko na czas.

> Fajnie, jeśli ludzie sobie bliscy potrafią do tego pokoju wchodzić
> razem. Żeby sobie razem pomilczeć, żeby się musnąć po
> policzkach. Takie oto mamy m.in. narzędzia do pracy
> m.in. z nerwicami dane nam przez naturę.
> Tak wiec - powolutku, spokojnie ;) powodzenia ;)

:)
Wiem, że będzie lepiej, ale jak zwykle chciałabym szybko :)
Uczę się z trudem cierpliwości i pokory. Przyzwyczaiłam się, że mogę
góry przenosić, że załatwię wszystko. Bylam z siebie dumna, jak w pracy
wysyłano mnie do spraw beznadziejnych, bo jak już nikt nic nie mógł
zdziałać to jechałam ja. Rozwiązywalam konflikty, ratowałam kontrakty -
lubiłam to i jeszcze mi za to krocie płacili.
.
> Chyba więc sensowne jest, poza wszystkim innym - szukać
> tego małego pokoiku, tej dziurki od klucza. Bez śrubowania
> wymagań ;)

Dzięki za dobre slowo.

E.W.