Dnia Tue, 25 Jan 2005 19:10:07 +0100, w wiadomości
<4...@p...pl> sygnowanej gazebo zanalazło się:

[...]
> utrzymac przy zyciu majac zaawansowana chorobe nowotworowa kiedy
> praktycznie twoj organizm jest tak zaatakowany, ze nie ma zadnej
> mozliwosci przeszczepow gdby nawet medycyna dokonywala obecnie takich
> cudow? jest zreszta masa chorob, ktore nie daja ci zadnej szansy

Do końca. Tak jak pacjenci do których chodzę.

> przezycia, dlaczego chialbys odmawiac ludziom zakazu sztucznego
> poftrzymywania przy zyciu? w imie czego? opieki paliatywnej? nie wiem

Co to jest sztuczne podtrzymywanie życia wg. Ciebie. Pisałem już że
sprzeciwiam sie uporczywej terapii.

> czym moglbym usprawiedliwic trzymanie drugiego czlowieka w klatce mego
> humanitaryzmu wbrew jego woli kiedy medycyna powiedziala, ze najwyzsza
> pora sie zegnac

Wiesz o czym piszesz? Chodzę do pewnego pana któremu medycyna
powiedział to 4 lata temu. Zapewniam Cie że on tych czterech lat nie
stracił. Moja prababcia "umarła" lat temu 7.

[...]
> prosze uprzejmie, gdzie jest granica przedluzaania i wytrzymalosci
> ludzkiej psychiki, bo ja chialbym miec wybor czy moge odejsc bedac z

Nie wiem gdzie jest ta granica.

> bliskimi czy musze dalej trwac szpikowany chemikaliami, dreczony

Nikt Ci nie każe trwać. Możesz się nie szpikować. Mówimy tu o
leczeniu objawowym naturalnie, Twój wybór. Możesz odmówić pomocy.

> rozmowami z ludzmi przekonujacymi mnie, ze warto zyc? prosze mnie

A kto mówi o przekonywaniu? Skąd bierzesz przekonanie że tak właśnie
jest?

> przekonac, ze powinienem przedluzyc swoja agonie, nie rozmawiamy tu o

Poprawić jakość życia.

> oczekiwaniu na dawce nerki, serca, mowimy o agonii czlowieka,
> rozwleczonej w czasie, a co powiesz na Alzheimera w takim razie? jestes
> w stanie pogodzic sie faktem, ze to to twoje ostatnie chwiel
> swiadomosci?

A ty z faktem że możesz nie zauważyć tej chwili? Że to się może
stać płynnie. Nie wiem.

[...]
> otoz to, bedac w we wladzy opieki paliatywnej zasadne jest zakladac, ze

Co to za język? Albo się nas ZAPRASZA albo nie. Przymusu nie ma.

> juz nie bedziesz w stanie, ani sie zegnac, ani zalatwiac, mam wrazenie,
> ze wydaje ci, ze wiedzac iz umierasz, zdazysz nadrobic ow stracony czas,
> ale to juz nie ma nic wpolnego z eutanazja moim zdaniem,

Tia. A świstak siedzi i zawija. Gdzie ja napisałem o nadrabianiu?
Wiesz jak wygląda praca zespołu? Wiesz czasem ludzie potrafią sobie
sami z tym poradzić. Moja znajoma towarzyszyła pewnej rodzinie, której
członkowie uznani byli przez społeczność za niezaradnych. Cała
rodzina obarczona upośledzeniami w różnym stopniu. Umierała mama.
Zdążyli się pożegnać, załatwić formalnośći. Siedzieć z nią.
Opiekować się. Żyć. Było widać ciepło i miłość. Czasem trzeba pomóc.

A z resztą
http://www.hospicja.pl/thanksandleave/thanksandleave
/

[...]
> nie sa puste, ale to nie zmnienia faktu, ze mowisz o nadziei, ktora sie
> nie zisci, tesknota za niezalatwionymi sparwami, mysli o tym, co
> moglibysmy jeszcze zalatwic, rzeczy, ktorych moglibysmy dokonac - gdby
> tylko dac jeszcze troche czasu, ale tego wlasnie czasu nie ma

Nie ma na co? żeby spisać testament. Oddać książkę do biblioteki.
Porozmawiać o swoim lęku? Uściskać kogoś powiedzieć że się go
kocha. Potrzymać za rękę? Na to nie ma czasu? To na co jest?
--
Paweł Zioło
http://fotozielsko.w.szu.pl/