Użytkownik "Vilar" <v...@U...TO.op.pl> napisał w wiadomości
news:hnd4ef$rji$1@news.onet.pl...
>
> Użytkownik "XL" <i...@g...pl> napisał w wiadomości
> news:w3v0kqrelmxy$.fde8robwav74.dlg@40tude.net...
>> Dnia Thu, 11 Mar 2010 20:52:50 +0100, Chiron napisał(a):
>>
>>> Użytkownik "XL" <i...@g...pl> napisał w wiadomości
>>> news:1mslfp0g3t463.1l6gnfsnmnehd.dlg@40tude.net...
>>>> Dnia Thu, 11 Mar 2010 20:10:18 +0100, Chiron napisał(a):
>>>>
>>>>> Czy jak kochasz swoją mamę, to nie możesz znieść jej obecności?
>>>>> "Nadaje"
>>>>> Ci,
>>>>> a Ciebie nosi?! To_są_reakcje_małego_dziecka. Małe dziecko nie ma
>>>>> szans.
>>>>> To
>>>>> stań do niej, jak dorosły: przytul, powiedz, że ją kochasz. Czasem-
>>>>> jeśli
>>>>> wciąż będzie tak mówić- możesz zakomunikować: "przykro mi, że tak
>>>>> mówisz.
>>>>> Ale trudno- i tak cię bardzo kocham" Dasz radę dorosnąć? Twoja mamusia
>>>>> (z
>>>>> tego, co piszesz)- nie do końca dorosła.
>>>>
>>>> Kiedyś to samo, po długiej rozmowie ze mną oczywiscie (żeby nie
>>>> powiedzieć
>>>> spowiedzi) stwierdził o moim ojcu pewien mądry ksiądz-psycholog; nie
>>>> użyję
>>>> tu słowa "spowiednik", bo wzbudzi niewłaściwe, charakterystyczne tu u
>>>> większości na dźwięk słów "spowiednik" "spowiedź" emocje.
>>>>
>>>> Pozwolił mi jasno ujrzeć i zrozumieć źródło i mechanizmy pewnych
>>>> zachowań
>>>> mojego ojca i natychmiast i jak dotąd trwale uleczyło z żalu do niego
>>>> (trwajacego nawet po jego śmierci, co mi bardzo doskwierało jako
>>>> bezsensowne i ciążące) za nie.
>>>> Ten ksiądz powiedział, że mój ojciec-dziecko niszczył nie mnie, swoją
>>>> córkę
>>>> (o co miałam żal), lecz tę dorosłą-kobietę-we-mnie, która nie chce
>>>> robić
>>>> tego, co on-dziecko chce.
>>>>
>>>> To było dla mnie jak grom z jasnego nieba, co on powiedzial, to było
>>>> wręcz
>>>> odkrycie. Tak, tak, i zdarzyło się to podczas mojego pierwszego,
>>>> jednego z
>>>> dwóch w życiu, pobytu w Łagiewnikach.
>>>> Dlatego uważam, że tam są kierowani świetni
>>>> księża-spowiednicy-psychologowie, poniewaz tam ludzie przychodzą z
>>>> naprawdę
>>>> wielkimi problemami i nie wolno puścić tam byle kogo, aby się z tym
>>>> mierzył. Osoby, które posłuchały mojej rady, aby się tam udały,
>>>> znalazly
>>>> także świetną pomoc i rozmowę. To tak na marginesie, odbiegłszy nieco
>>>> od
>>>> zasadniczego tematu. A nuz i tutaj ktoś po cichu skorzysta...
>>>>
>>>
>>>
>>>
>>> ...mam nadzieję, że nasz sympatyczny kolega grupowy, trenR:-). Jak
>>> będzie
>>> chciał, oczywiście...jeśli to jest teraz ten moment dla niego.
>>
>> Być może.
>>
>>> A jak pięknie
>>> (czego już nie będzie wiedział) jest przebaczyć za życia- kiedy jeszcze
>>> ta
>>> osoba jest, można do niej sie odnosić z czystą miłością, zamiast pisać
>>> listy
>>> w zaświaty i cierpieć:-(
>>
>> Wiesz, ja nie miałam problemu z przebaczeniem ojcu za życia, kochałam go
>> takim, jakim był, choć cierpiałam sporo, na wiele mu pozwalając, nawet
>> wbrew sobie, wskutek czego on utwierdzał się w przekonaniu, ze słusznie
>> postępuje i pozwalał sobie wobec mnie na wiele, ale pozostał żal, po
>> smierci ojca bezsensowny i niezaspokojony, obwiniałam się o to. To jedno
>> zdanie księdza otworzyło mi oczy i dało zrozumienie.
>> Żal, przebaczenie, zapomnienie to trzy różne rzeczy, jedno drugiego wcale
>> nie warunkuje. Wiem, że należy przebaczyć, ale ja nie umiem zrobic tego
>> tak
>> w ciemno, ja muszę najpierw zrozumieć - to zupełnie jak w matematyce, nie
>> umiałam kuć jak wiele osób bez zrozumienia, musiałam dojść do sedna
>> sprawy
>> i wtedy już miałam jasność żtp na wieki.
>> Tak samo i tu.
>> --
>>
>> Ikselka.
>
> Tylko się cieszyć, że spotkałaś kogoś takiego..... (jak opisywanego
> spowiednika).
> Wolność od żalu to coś co pozwala nam lżej oddychać po prostu.
>
> I wiesz?
> Właśnie w takich momentach czuję, że Bóg się nami opiekuje.
> Kiedy dzieje się COŚ, co jest nam niezbędne po prostu, a czego nie
> potrafiliśmy nazwać, wyartykułować czując tylko gulę w żołądku. Tak moim
> zdaniem działa Bóg - daje nam wolność.
>
> Myślisz, ze to spotkanie można nazwać "przypadkiem"? Czy w ogóle cokolwiek
> dzieje się przypadkowo?
>


Poza gramatyką, Droga Vilar- przypadki nie istnieją. Wiesz- jeśli są
przypadki, to przypadkiem może się okazać, że i Boga nie ma- zupełnym
przypadkiem. Ponieważ nie mam wątpliwości co do istnienia Boga- takoż nie
uznaję przypadków

--
Serdecznie pozdrawiam

Chiron


1. Znaleźć człowieka, z którym można porozmawiać nie wysłuchując banałów,
konowałów, idiotyzmów cwaniackich, łgarstw, fałszywych zapewnień, tanich
sprośności lub specjalistycznych bełkotów "fachowca", dla którego branżowe
wykształcenie plus umiejętność trzymania widelca jest całą jego kulturą,
kogoś bez płaskostopia mózgowego i bez lizusowskiej mentalności- to znaleźć
skarb.
- Waldemar Łysiak

2. Jedyna godna rzecz na świecie twórczość. A szczyt twórczości to tworzenie
siebie
Leopold Staff