Dnia Tue, 6 May 2008 22:29:17 +0200, Kalinka napisał(a):

> ...Przyszedł synek (3 lata) do mnie i mówi: Ty jesteś Kamilek a ja jestem
> mama. Powiedziałam OK. No i w tym momencie zachowywaliśmy się pełniąc
> zamienne role. Miałam okazję przekonać się jak synek odbiera moje zachowanie
> wobec niego. Jak to miło popatrzeć, jak synek po skończonek zabawie mówi, że
> trzeba posprzątać rozsypane zabawki. Nieukrywam zaskoczenia, bo przecież jak
> jest sobą to nie zawsze chce mu się sprzatać.
> Na dobranoc masuję mu czasem stópki. Mówi, że go bolą, choć wiem, że czesto
> udaje (bolały go wcześniej no i tak mu zostało), teraz była zamiana. Mówię:
> "Mamo wymasuj mi stópy" Synek spojrzał i powiedział: "Dobra" Te delikatne
> malutkie palusie masowały moje palce po kolei. Tak jak zawsze to robiłam ja.
> Niesamowite uczucie. Tak bawiliśmy się przez trzy godziny. On starał ubrać
> mi pieluszkę, a ja skakałm po tapczanie i mu uciekałam. Stanowczo synek
> powatrzał: Kamilku choć do mnie! Przyszedł czas kolacji. Synek poszedł
> zrobić kolację. Na tyle ile potrafił, no oczywiście mu pomagałam (tak jak on
> to robi w rzeczywistości). Musialm oczywiście ładnie zjeść, no ale
> pogrymasiło mi się ;-). Po kapieli (tutaj małe odstępstwo od zabawy) synek
> połozył mamę do łóżka i czytał bajeczkę. Czytał tę bajkę bardzo drobiazgowo
> tzn. każdy namalowany element bajeczki o Pinokiu był omówiony. Na koniec
> powiedział: "Dobranoc Kamilku, kocham Cię Kamilku" odp.: Dobranoc mamusiu.
>
> Polecam zabawę.
>
> Kalinka

Fajne :-)
Jaka szkoda, że nie wpadłam na to, kiedy moje dziewczynki były małe...
Można się rzeczywiście w prosty sposób dowiedzieć tyle o własnym dziecku,
zanim ono samo potrafi wyartykułować ważne dla nas rzeczy :-)
--
XL wiosenna :-)

Mój serwer to news.gazeta.pl (bez przekierowań przez inne), email
i...@g...pl., podany także w nagłówku.