(...)

Uwaga natury ogólnej.
Przed jakąkolwiek próbą komunikacji należy zsynchronizować
transmitery, czyli w przypadku ludzi należy np. ustalić iż mówi
się tym samym językiem (polskim, angielskim etc). BTW samo to jest to
już procesem osadzania rozmowy w jakimś kontekście: kontekście
danego języka. Ale wracając od dygresyjki - oczywiście kwestia
'synchronizacji' sięga daleko głębiej, niż tylko ustalenie
wspólnego języka, choć i nie. Tak - jeśli jako język będziemy
rozpatrywać w kategoriach osobnych języków różnych nacji (polski,
angielski, rosyjski etc), ale nie jeśli pod uwagę weźmiemy język w
jego najogólniejszym znaczeniu, czyli jakikolwiek przekaz (np. język
ciała - postawa wyrażająca groźbę ataku i inne).
Wedle mnie nasze transmitery do tej pory nie zostały zsynchronizowane,
tylko, że ja pozostaję tego świadomy, a ty zdajesz się nie być ani
trochę. Zagłębiając się coraz głębiej w twój przypadek poznaję
go IMHO coraz lepiej: z początku zazdrościłem ci precyzji
wypowiedzi, ale teraz widzę, iż ma ona swoją cenę, którą jest
umysłowe ograniczenie. Aspergerianizm daje o sobie znać na każdym
kroku: to, co z początku brałem za złośliwe i manipulacyjne
wyrywanie zdań z kontekstu i ripostowanie na nie bez poprawnego
osadzenia ich w kontekście teraz zrzucam na karb twojego
aspergeriańskiego ograniczenia - ty po prostu kontekstu nie rozumiesz,
zapewne nie widzisz nawet (pomijając już fakt, iż nierzadko nie jest
to jeden kontekst, a wiele, co możliwości interpretacji mnoży
geometrycznie). Redukujesz go wyłącznie, acz niepoprawnie, do
rzekomej naukowej (czyli - jak ci się wydaje - precyzyjnej) jego
strony, czym pompujesz swoje ego ulegając złudzeniu absolutnej
poprawności własnych zdań. Poprawne to one są być może w twojej
głowie, ale w momencie przekuwania ich w słowa umieszczasz je nie
tylko w sobie znanych kontekstach, ale także i w kontekstach odbiorcy.
Ja - z doświadczenia - wiem, iż zjawisko mylenia kontekstów zachodzi
nadzwyczaj często - nadawcy wydaje się, iż powiedział A (bo
wypowiedź osadził w sobie znanym kontekście), a odbiorca zrozumiał
B, bo odbierając przekaz przefiltrował go przez inny kontekst, niż
użyty przez nadawcę. To wszystko oczywiście prawda, ale - jak mówi
stare przysłowie - diabeł tkwi w szczegółach - i o ile zapewne nie
będzie oponował przeciwko ogólnej tezie wypowiedzi (będziesz,
będziesz - aspergeriańska 'uberprecyzja' nie zdzierży), to odkrycia
JAK CZĘSTO (właściwie stale) mylenie kontekstów następuje i jakie
są tego konsekwencje - jeszcze (jak widać nie dokonałeś), podobnie
jak pan Jourdain nie był przez wiekszość swojego życia świadomy,
iż cały czas mówił prozą.
Być może także po prostu zbyt ograniczony, aby pojąć rozmaitość
kontekstów w jakich można wypowiedź odczytać. Trochę to przypomina
tłumaczenie z obcego języka: jedno słowo ma nierzadko kilka
znaczeń, więc już pojawia się trudność w poprawnym
przetłumaczeniu jednego tylko słowa z całego zdania, ale gdy się
jeszcze doda otaczające je słowa, to może się okazać, iż
pojawiają się jeszcze inne jego znaczenia, bo może ono stanowić np.
fragment przysłowia, czy idiomu, bądź też np. rymować się w z
innym słowem i zmieniać rytm wypowiedzi.


NeG