cbnet pisze:

> Nie akceptuję twoich wad.
> Nie licz na to, ze to się zmieni. ;)

OK, przecież nie musisz być moim przyjacielem, już się z tym dawno
pogodziłam. ;)

> I jeszcze jedno: kiedyś opisywałaś swoją córkę i odniosłem wrażenie,
> że jest niezwykłym dzieckiem.
> Bardzo bym chciał abyś nie ukształtowała jej na swoje podobieństwo,
> abyś przynajmniej pozwoliła jej i nie przeszkadzała w pełni wykorzystywać
> swoje wszystkie możliwości.
> Dlatego interesuje mnie jak się rozwija.
> Jeśli ci to przeszkadza, to z góry przepraszam. :)

Nie, wcale mi to nie przeszkadza, a wręcz przeciwnie, lubię o niej
opowiadać.
Np. moja córka ma doskonałą pamięć fotograficzną. Ostatnio kiedy
jechaliśmy w góry, zatrzymaliśmy się po drodze w jednej restauracji.
Zobaczyła tam jakąś reprodukcję na ścianie (jakiś górski widoczek z
potokiem) i mówi: "Wiesz mamo, chyba ten obraz już gdzieś widziałam.
Chyba w tym hotelu, do którego jedziemy" (byliśmy w tym samym
pensjonacie 2 miesiące wcześniej). Dojeżdżamy na miejsce, a w korytarzu
na ścianie wisi dokładnie ten sam obraz (reprodukcja). Po jakimś czasie
i namyśle Maja konstatuje "wiesz, ale niesamowity jest ten malarz! tak 2
razy umieć namalować dokładnie ten sam obraz!" Rozbroiła mnie. ;)

Ewa