cbnet:
> Ale i tak wylewasz dziecko z kapiela. ;)

Czyzby?

> A co z jednoscia w zwiazku?

Jednosc nie jest dana. Jednosc sie buduje.
Gdyby istnialo przeznaczenie, gdyby istnialy 'dwie polowki' to spotkalyby
sie, stalyby sie jednoscia ;) i ... zyly dlugo i szczesliwie :) Ale chyba
rzeczywistosc jest troche inna.
Nie wierze w fatum i polowki bo uwazam, ze wiekszosc ludzi sie zmienia. Pod
wplywem doswiadczen, przezyc, otoczenia w ktorym przebywaja itp. Niektorzy
ludzie sie rozwijaja, niektorzy zostaja w miejscu. Ludzie stanowiacy polowki
musiliby pozostac w stanie 'constans' lub rozwijac sie jednakowo. Watpliwe.

IMO jednosc w zwiazku buduje sie poprzez poznanie, zrozumienie (dla innosci
rowniez), troske o drugiego czlowieka, zdolnosc empatii. Mozna dorzucic
wzajemny szacunek, wspolne cele, wspolne dazenia.
Rzecza niezbedna dla osiagniecia jednosci jest rowniez podobny poziom
zaangazowania w zwiazek (uczucia?).

Sa tacy, ktorzy osiagaja jednosc i tacy, ktorzy nie. Co wcale nie musi
oznaczac, ze ci drudzy nie moga byc szczesliwi.

Tris


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/