Dnia Thu, 16 Jun 2011 01:30:01 +0200, Chiron napisał(a):

> Użytkownik "Fragile" napisał w wiadomości grup
> dyskusyjnych:1appnbb2m5ycs$.v4icqkdnqbi2.dlg@40tude.
net...
>
> Dnia Wed, 15 Jun 2011 02:30:21 +0200, Ikselka napisał(a):
>
>> Dnia Tue, 14 Jun 2011 19:50:48 +0200, Fragile napisał(a):
>>
>>> Kolory potrafia mnie totalnie rozstroic,
>>> rozdraznic, wpedzic w kiepski nastroj, badz wrecz przeciwnie - wyciszyc,
>>> ukoic, lub dodac pozytywnej energii :)
>>
>> To se wyobraź coś takiego: zaproszona na podziwianie mieszkania po
>> remoncie, niczego nie podejrzewając ufnie wchodzisz do wąskiego, długiego
>> i
>> niskiego przedpokoju z oknem na końcu; przygotowana zawczasu pochwała
>> więźnie Ci w ustach, choć bardzo chciałaś ją wygłosić - bo oto ściany
>> przedpokoju są kanarkowożółte (TEN rodzaj paskudnej żółci, zimnej aż
>> trzeszczy w zębach) z szerokim pistacjowym pasem w połowie wysokości
>> biegnącym wzDŁUŻ ścian...
>> Z tego przedpokoju wchodzisz do kuchni o ścianach koloru dojrzałej
>> moreli... wychodzisz więc szybko w nadziei na koniec wrażeń, ale wchodzisz
>> do małego salonu w kolorze słonecznej pistacji z żółtymi jak słonecznik
>> zasłonami. Zaniepokojona wybiegasz i znowu ten zielony pas na
>> kanarkowym...
>> Wpadasz do pokoju syna właścicieli mieszkania, poszukujac ukojenia - a
>> tutaj gałki oczne Ci ściska nagła ciemna ultramaryna i granat zasłon w
>> oknach... No więc uciekasz na wpół oszalała, byle prędzej - ale nie sposób
>> ominąć tej żółci z pasem pistacjowym - uczucie rozsadzania gałek po
>> ultramarynie... pistacjowy pas miga niebezpiecznie, ale kierując się
>> według
>> niego ostatnim rzutem nadziei wpadasz do łazienki... i bordo!!! Czy to
>> może
>> krew zalała oczy?
>>
>> Nie. To działo się naprawdę.
>> Przeżyłam i opisuję :-PPP
>>
> Trudno mi sobie wyobrazic takie wnetrze, ale... najwyrazniej i takie sie
> zdarzaja :)
> Jesli mieszkancy lubia te barwy i tego typu wystroj, jesli jest on
> odzwierciedleniem ich wnetrzarskich upodoban i pragnien, jesli dobrze sie w
> swoim mieszkaniu czuja, chetnie do niego wracaja, niczym do 'oazy spokoju i
> wytchnienia' itp. itd. - to ok :) Jesli natomiast wystroj domu jest
> calkowicie niezgodny z ich wewnetrznymi potrzebami i upodobaniami, i
> pozostaje jedynie efektem slepego podazania za jakas 'dziwna' moda czy
> trendami, to troche szkoda mi takich ludzi... Totalnie nie pojmuje takiego
> dzialania wbrew sobie.
>
> Pozdrawiam,
> M. (przecwniczka "modow i trendow" ;))
> ====================================================
=======================
> Na dobranoc- do pomyślenia:-)
> Jest sobie pan Igrekowski i pani Igrekowska. Żyją na poddaszu, w mieszkaniu
> bałagan, bród, smród i ubóstwo. Ściany odrapane, nie wiadomo, czy
> kiedykolwiek malowane. Pan i pani Igrekowscy często też piją, co im tam
> akurat wpadnie w ręce. etc. Z całą pewnością- ci ludzie działają przeciw
> sobie.
>
Od wyboru koloru scian do alkoholizmu? Trudny temat.
Dzialaja _przeciw_ sobie.
Ale czy, w danej chwili, gdy siegaja po kolejna flaszke, dzialaja _wbrew_
sobie i 'pragnieniom' danej chwili? Dochodzimy tu do tego, czym jest nalog.
Z cala pewnoscia jest zniewoleniem, ALE, czlowiek moze nad nim zapanowac.
Moze, jesli chce i ma motywacje. Skoro nie panuje, oznacza to, ze w danej
chwili zapanowanie nad nalogiem nie lezy w sferze jego rzeczywistych
pragnien. Jego pragnieniem na dana chwile jest kolejna flaszka. Siegajac po
nia - nie dziala wbrew sobie. Na dluzsza mete jednak - dziala przeciw
sobie. Gdzie tu sciany! Oni ich nawet pewnie przez wiekszosc czasu nie
zauwazaja...
>
> Tak, to dosyć skrajny przykład- ale na skrajnościach widać najlepiej.
>
Uzaleznienie to rzeczywiscie skrajny przypadek. Myslisz, ze porownywalny do
wyboru koloru scian? ;)
>
> A czy Ty nigdy nie działałaś wbrew sobie?
>
Trudno mi to jednoznacznie stwierdzic, ale chyba nie... Kazdy moj wybor byl
w pelni swiadomy, przemyslany, rozwazony, choc nie zawsze (z racji na
ogromna zlozonosc cech mego charakteru i osobowosci ;) latwy. Zawsze jednak
zgodny z moim sumieniem, przekonaniami. Wybor kierunku studiow byl pewnym
zgrzytem... Nie wiem, jakiego typu dzialania masz na mysli. Jakiej rangi?
Trudne sytuacje zyciowe, trudne wybory? Choc nie zawsze po naszej mysli,
czy jednak automatycznie wbrew sobie?
Chociaz, skoro mialam kiedys spore problemy z asertwnoscia oraz z mowieniem
"nie", mozna by czegos sie pewnie doszukac, i udowodnic mi, ze wtedy to a
wtedy postapilam wbrew sobie. Asertwnosci caly czas sie ucze, ze swietnymi
skutkami zreszta :), wiec sila rzeczy pewne schematy w moim zachowaniu nie
sa juz obecne. Powiedzialam im goodbye raz na zawsze :)
>
> A znasz kogoś, kto zawsze się
> wspierał, nie robił sobie krzywdy?
>
Mysle, ze znam. Ale nie moge tego napisac ze 100% pewnoscia, bo nie siedze
we wnetrzu danej osoby/osob.
Ale zes rozwinal temat (wbrew pozorom dosc trudny)... Zgodnie z tematyka
grupy :)
Sa ludzie, ktorzy wyrzadzaja sobie spora krzywde (np. 'typ meczennika'),
jednak dzialaja, w _ich_ pojeciu, zgodnie ze swoimi przekonaniami i
pragnieniami. Nie dzialaja wiec sensu stricto wbrew sobie, ale, na dluzsza
mete, dzialaja przeciw sobie.

Pozdrawiam,
M.