"Immon" <"po_kropce_i_bez cyfr.immon999priv"@wp.pl>
napisał w wiadomości news:ba5yerihx9x6.rgszs7920pbk$.dlg@40tude.net...

> 1. Ja nie doszukuję się ani wprost, ani nie wprost. Ty natomiast
> doszukujesz się nie wprost.
>
> 2. Przypominam jak to było:
>
> Ja:
>>>> Człowiek jest tylko inteligentną obudową - *maszyną przetrwania* - dla
>>>> swych genów, które dbają tylko o to, aby się pojawić w następnych
>>>> pokoleniach.
>
> Ty:
>>> Jeśli wykażesz to na przykładzie gościa, który znęca się nad
>>> swoim własnym, kilkumiesięcznym dzieckiem (w sporadycznych
>>> przypadkach ze skutkiem śmiertelnym), wtedy uznam, że wiesz,
>>> o czym piszesz, a nie tylko bezmyślnie powielasz zasłyszane
>>> lub przeczytane zdanie.
>
> To może w końcu sam to wykażesz? ;)


A gdybym napisał swoje zadanie w takiej formie:

"Jakie jest wytłumaczenie psycho-ewolucyjne tego, że mężczyzna
w niektórych związkach czuje niechęć do swojego dziecka
(co czasami prowokuje go do znęcania się nad nim, w nielicznych
przypadkach ze skutkiem śmiertelnym)?"

... czy moje wyjaśnienia uznałbyś za satysfakcjonujące? Szczególnie
wtedy, gdy nie zwrócimy uwagi na dopisek w nawiasie?

Odpowiedź jest zgodna z Twoją tezą: bo dzięki tej niechęci
(a nie wyłącznie przez znęcanie się i zabijanie!) jego geny mają
szansę pojawić się w następnym pokoleniu w większej ilości
egzemplarzy. O ile tylko policzysz całościowy bilans wszystkich
przypadków w populacji sterowanych tym odczuciem.

Przyznaję bez bicia - specjalnie namotałem, aby utrudnić. Ale
kto powiedział, że zawsze musi być łatwo?

Mogę jeszcze postawić setkę takich pytań w rodzaju: jaki
jest "zysk genetyczny" mechanizmu, kiedy znamy tylko
kilka przypadków prowadzących do ewidentnej "straty
genetycznej". Przecież nie będę domagał się, aby dziwacznymi
zabiegami (twórczą księgowością) ktoś sprawił, że ta strata
stanie się zyskiem? Natomiast oczekuję tego, że ktoś (zwykle
sam to próbuję robić) wykryje te wszystkie inne "zyskowne"
przypadki oraz jedną, generalną zasadę, która stoi za nimi
wszystkimi. Również za tymi jaskrawo "niezyskownymi".

Nie obrażając nikogo, chyba każdy głupi odpowie na pytanie
"dlaczego opłaca się ludziom dbać o swoje potomstwo" albo
"jakie jest ewolucyjne uzasadnienie pojawienia się mechanizmu
odpowiedzialnego za odczuwanie bólu". Tutaj jest natychmiastowe,
proste przełożenie na to, co napisałeś: "Człowiek jest *maszyną
przetrwania* dla swych genów, które dbają tylko o to, aby się
pojawić w następnych pokoleniach".

Natomiast trudniej wyjaśnić, dlaczego "na złość babci wnuś
odmraża sobie uszy". Skąd się biorą te wszystkie zachowania
albo zjawiska, w których ludzie (albo zwierzęta) ponoszą
(czasami ewidentną) stratę? W niektórych przypadkach
dobre odpowiedzi daje psychologia ewolucyjna, w innych
niekoniecznie. Nie oczekiwałem na przykład tego, abyś
zacytowaną przez siebie tezę udowadniał na bazie przypadków,
w których ludzie umierają na zawały, nowotwory czy giną
w wypadkach samochodowych (chociaż w tym ostatnim
przypadku można by trochę pospekulować).

--
Sławek