On 26 Maj, 15:01, medea <e...@p...fm> wrote:

> To chyba jedna z najboleśniejszych chwil w życiu człowieka, kiedy jakaś
> rzeczywistość staje się tylko wspomnieniem. Czuje się wtedy przemijanie.

Tylko dzieci i ludzie niedojrzali nie mają świadomosci przemijania i
muszą sobie o nim przypominać dopiero w momentach utraty najbliższych.
Przemijaniem są pory roku, dojrzewanie owoców, zmiany w przyrodzie na
skutek ludzkiej działalności (degradacja), zmiany we własnym ciele.
Kto tego co dnia nie zauważa, potrzebuje przemijania najbliższych, aby
zrozumieć, że i z nim stanie się w końcu to samo. Istnieją dorośli
dziecinni jak dzieci - takiemu jeśli powiesz, że kiedyś umrze, to on
ma cię za wroga nr 1. Tacy uważają, że ICH życie nigdy się nie
skończy, to tylko inni umierają, a oni, jeśli dostatecznie wokół
siebie nagromadzą, przeżyją dzięki tej barykadzie...