W dniu czwartek, 31 maja 2018 01:36:12 UTC+2 użytkownik XL napisał:
> <j...@o...pl> wrote:
> >
> >>> choć mąż, ale pewnie nie ja, tez może opuścić żonę, jeśli świadomie ona działa
> >>> na jego szkodę; prawdziwa szkodę, a nie jakieś tam romanse, czy coś w tym
stylu.
> >>
> >> Co??? ,,Jakieś tam" romanse?
> >> Romans to tragedia- przekreślenie, koniec małżeństwa. Jeśli jedno w
> >> małżenstwie ma romans, to oznacza, że nigdy nie było w tym małżeństwie
> >> łączności duchowej lub ona właśnie trwale ustała. Dlatego to koniec
> >> małżeństwa. Zostaje po nim tylko papier i dzieci...
> >>
> >> --
> >> XL
> >
> > malo wiesz ikselkus.
> > przepraszam.
> >
> > ja. prawdopodobnie, nie jestem na takim etapie,
> > na ktorym moglbym zonie romans, tak calkiem bezproblemowo, darowac
> > (nie, nie musialem i nie bede musial; to az nader porzadna kobieta).
>
> Nie mówię o darowywaniu czy puszczaniu w niepamięć. To sprawa indywidualna.
> Mówię o charakterze związku przed zdradą.
> Znaczy - twierdzę, że jeśli jest zdrada, to znaczy, że nigdy nie było
> prawdziwego związku.

byl i czestokroc jest; mezczyzni, zwlaszcza mlodzi i po pijanemu, po prostu
dosc czesto w tych sprawach swintuchami bywaja.

> > jednak gdyby sie w kims innym zakochala,
> > to ja nie mam tu wowczas nic do zarzucenia, ani powiedzenia.
> >
> > moze nie wiesz, ale mozna kochac dwie kobity miloscia prawdziwa.
>
> A nawet trzy i cztery - matkę, żonę, córkę, babkę... Itd.
> Innej wersji nie ma.

ikselkus, prosze...

> > tak tez jest, ze dla zony dobra, mozesz pozwolic jej nawet na romanse,
> > jesli juz jestes na tyle Dobry.
> >
>
> Miłość to nie to samo, co romans.


pewnie, ze nie.


> Można się zakochać w kimś innym, niż się wzięło ślub, owszem, to ludzkie.
> Serce nie sługa itp. gadanie skądś się bierze - Z ŻYCIA. Ale od zakochania
> do romansu jest bardzo daleko

zakochanie uzywam tu w sensie milosc - dla mnie znaczenia tozsame - choc wiem,
ze wy rozrozniacie oba pojecia. u mnie jest inaczej.

> - dla ludzi DOBRYCH po drodze jest jeszcze
> szacunek i wierność - i oni, nawet zakochani w kimś innym, tej granicy
> nigdy nie przekroczą.

na milosc nic nie poradzisz; zadne zakazy, nakazy, zdrowy rozsadek,
porzadnosc czy nieporzadnosc, szacunek dla innej osoby lub siebie,
wiernosc i inne, zdawaloby sie niewzruszalne fundamenty,
po prostu pekaja - dokladnie tak, jak zamkniete, przeszklone drzwi.
chyba, ze zwrocisz sie o pomoc do Boga
i On sprawi cud - cud prawdziwy.
ale na to malo kto przeciez moze liczyc.

> Podobnie jak nie ukradną, nie zabiją...

milosc a to, o czym piszesz, to dwie rozne, w podstawowym aspekcie, sprawy.

co do kradziezy, to nawet jest piosenka Krzysztofa Cugowskiego,
ze kazdy czlowiek jest zlodziejem. chodzi tylko o to,
aby z tej, powiedzmy naturalnej sklonnosci, wyrosnac.
miedzy innymi, choc to troche pobocznie, placac w miare uczciwie
podatki. oczywiscie tu tez sa rozne aspekty; jesli dokladnie widzisz,
ze np. skladki na ZUS maja duza szanse isc na zatracenie,
to placisz za pracownikow podstawowe, a im dajesz wieksza,
nigdzie urzedowo nie notowana wyplate ze swoich dochodow.
jesli widzisz, ze zmierza ku normalnosci, czyli polepszenia sie bytu wiekszosci,
to ty tez postepujesz normalnie.

co do zabijania, to mozna swoje zycie poswiecic,
ale bronic rodziny, czy korzeni narodu, co zazwyczaj tozsame,
zawsze trzeba.

wiem, ze Pan Jezus moglby miec inne w tym wzgledzie zdanie,
jednak nie jest to calkiem takie pewne.


jacek