Użytkownik "Veronika" <v...@o...pl> napisał w wiadomości
news:c03vec$5f3$1@nemesis.news.tpi.pl...
>
> Użytkownik Juhas <u...@p...onet.pl> w wiadomości do grup


> | (sam mam depresję, ale nie aż tak daleko posuniętą).
>
> Dlaczego macie depresję?
> Oboje? 18 i 20.


bo depresja jest taką samą chorobą jak grypa, zapalenie np. płuc -
oczywiście w innym oddzięku.
To samo można zapytać - dlaczego chorujesz na serce mając zaledwie 20 czy 30
lat? Dlaczego w wieku jakimś tam młodym bolą cię np. stawy? - Nie ma
odpowiedzi, i tak samo jest z depresją, chociaż usilnie próbują się ludzie
dokopać konkretnej przyczyny.
Depresja mogła nastąpić jako efekt czegoś tam, czyli ostateczny wybuch po
długotrwałym stresie, konflikcie wewnętrznym, używaniu leków, subst.
psychoaktywnych, chorobie, niewłaściwym stylu życia itd... itd... itd....



> Z jakiego powodu młodość ma depresję?
> Czego szuka? Czego jej brakuje?
> Dlaczego jest smutna?
> Dlaczego nie uśmiecha się?
> Dlaczego nie bawi się?
> Dlaczego nie śmieje się?
> Dlaczego rezygnuje?
> Dlaczego chce się zabić?
> Przecież wieje wiatr i pada deszcz...
> Przecież nie tylko latem jest pięknie...

Takie pytanie możesz zadać osobie, która jest np. w reakcji żałoby, a więc
powodem jej depresji jest coś KONKRETNEGO np. strata rodzica, ukochanego,
ukochanej, strata pracy, przeprowadzka, zgubienie pieniędzy i tysiące
REALNYCH powodów.
Czasem jest tak, że w depresję zapada się i już! Czasem też jest tak, że
lekceważymy jakiś problem psychogenny, bagatelizujemy że przejdzie, aż
wreszcie przeradza się w endogenny (depresyjne widz. swiata) i wtedy jest
już problem, depresja jakby wtapia się w nas i staje się częścią nas samych.

Osobę która naprawdę cierpi na PRAWDZIWĄ depresję nie ma co na siłę
uszczęśliwiać, ani nigdzie wyciągać, bo jest to najzwyczajniejsze znęcanie
się nad nią, a może osiągnąć odwrotny skutek - depresja to brak napędu, a
więc jak chcesz jeździć samochodem, skoro nie ma w nim paliwa.
Wypada takiej osobie pomóc godnie przeżyć ten okres tak jak chce pilnując
jej. Dopiero w trakcie remisjii OSTRO przypilnować, bo to właśnie w
depresjach jest najniebezpieczniejszy i najbardziej zwodny moment - człowiek
robi wrażenie że wraca do życia, i wraca, ale też w tym momencie wracają mu
siły aby zrobić to, o czym tylko mówił w czxasie depresji - to w remisjach
zdarzas się najwięcej samobójstw.
A więc w trakcie samej depresji (jeśli to rzeczywiście depresja) nie ma
sensu zadawać tego typu pytań, bo one tylko utwierdzą w bezsensownej
sytuacji takiej osoby. W przypadkach ostrych, potrzebny jest stały nadzór, a
nawet hospitalizacja, co wcale nie jest powodem do wstydu.


> Przecież ma książki i muzykę...
> Przecież ma tyle piękna wokół siebie...

U osoby z prawdziwą depresją piękno jest, ale nie dla niej! Poznawczo wie,
ale emocjonalnie odpycha to - wg Becka, przywołuje dio siebie najchętniej
wszelkiej maści porażki i przykre sytuacje ze swojego życia. Mówię tu
oczywiśce o tej depresji typowej rozumianej potocznie, już nie wnikam w inne
jej rodzaje. Już nie mówię, kiedy pojawiają się urojenia depresyjne (winy,
grzeszności) ani o sytuacji gdzie występuje stupor, czyli takie osłupienie
depresyjne.


> Przecież sama jest piękna...
> Przecież wszyscy widzą to piękno...

WIdzisz, osoby takie są dosyć delikatne i wrażliwe - natychmiast odczytają
to jako kłamstwo, - wg takiej osoby, ona lepiej wie. A jeśli usłyszałaby to
od kogoś niezbyt jej blioskiego, odczytałaby to jako podwójne kłamstwo a
nawet WYŚMIEWANIE SIĘ Z NIEJ. To dziwaczny mechanizm.


> Więc dlaczego wciąż i wciąż krzyczy: "Jestem tutaj!", "Zauważ mnie
> wreszcie!", "Czekam na Ciebie!", "Kochaj mnie!".

Jeśli ma prawdziwą depresję nie krzyczy, jeśli ma nerwicę depresyjną może
dawać znaki w różnej postaci.


> Może wystarczy zauważyć odrobinę innych, dla siebie, by być?
>
> Takie banały-dyrdymały.
> Nic mądrego nie wymyślę.

Ale liczą się chęci.


> Bo to życie.
> I najczęściej w życiu trzeba "t y l k o ż y ć".
>
> V-V

No jedno w każdym razie jest pewne, potrzebne jest takiej osobie druga
prawdziwie kochająca osoba. W mojej opinii, ta osoba nie ma takiej osoby -
świadczy o tym malutki fragment, że z matką ta osoba nie może sobie szczerze
porozmawiać z nieważne jakich względów. Co to znaczy nie może porozmawiać -
może nazwijmy to wprost - mamusia lekceważy własne dziecko i tym sposobem
wyżądza mu krzywdę!