Użytkownik "ola" <o...@g...com> napisał w wiadomości
news:2c4d1e4f-0215-47fa-9b1a-a2bdfaf625a7@googlegrou
ps.com...

>Każdy właściciel psa czy kota da się pokroić za to, że jego pupil czasem
>się obraża. Dla behawiorysty zwierzęcego sprawa nie jest oczywista. "Na
>pewno nie mamy doświadczenia z obrażaniem się jako takim, choć >wielu ludzi
>tak sądzi. Bardzo silnym mechanizmem działającym karcąco jest za to
>ignorowanie. Zwierzę może się starać nas skarcić, ignorując, ale raczej
>świadomie się nie obraża" - tłumaczy prof. Kaleta.
>
>Nie moj kot obraził się.
>Spacerowalismy razem i polubilismy sie.
>Zastanawialismy sie, czy sie wzajemnie zaadoptowac, ale z mojego punktu
>widzenia był brudny i zył w smietniku.
>Kiedys, przy wejsciu na klatke schodowa zapytał "miaaauł ??? " wiedzialam,
>ze jesli odpowiem mu "prosze bardzo" to juz bedzie moj na wieki wiekow. A
>bałam sie brudu.
>Weszlam do mieszkania i zamykajac drzwi uslyszalam płacz kota. Płakał,
>potem sobie poszedł i zniknął.
>Po kilku miesiacach pojawil sie kolo mego smietnika, wita mnie uprzejmie,
>jednym krotkim "miał" ale juz nie rozmawia i nie odprowadza.
>On sie naprawde obrazil. To nie byla zadna kocia manipulacja.

Nie wiem, czemu tak wielu ludzi (chyba celują w tym naukowcy) upiera się, że
zwierzęta nie myślą, nie obrażają się, etc. Jak ktoś miał psa czy kota- i
dobre relacje z nim- to wie, jak jest naprawdę. Mój pies naprawdę wiele
rozumie. IMO- gdzieś na poziomie 3 letniego dziecka. Tyle, że nie potrafi
mówić- więc stara się pokazać. Czasem, jak go nie rozumiemy- to się trochę
niecierpliwi:-0. No ale kto by się w takiej sytuacji nei niecierpliwił?
--
--

serdecznie pozdrawiam

Chiron