Facet, ona ma 22 lata!
Ty wiesz co to znaczy?
Że różni was osiem lat doświadczeń, kompletnie inne podejście do życia, i
ona do twojego poziomu będzie dochodziła naprawdę jeszcze przez jakiś czas.
Na to nakładają się różnice pomiędzy płciami, różne wzorce wyniesione z
domu. A więc stajesz przed dosyć złożonym i szerokim problemem.
To że ona podporządkowywuje się matce jest wpisane tak w jej wiek jak i w
płeć. Dopóki nie będziesz kims do kogo będzie miała zaufanie całkowite i
dopóki nie będziesz w stanie zapewnić jej utrzymania nie masz szans w
starciu z rodzicami. A rodzice jacy są to wiadomo. I to jak kobiety z nimi
wiążą się emocjonalnie również. W pewnym sensie stała się ich zakładnikiem.
Wylęgarnią samodzielności są studia zdala od miejsca zamieszkania, ale tu
chyba to nie wchodzi w grę. Nie ma jakiś naturalnych czynników które by
sprawiały że ona zaczęłaby decydować o samej sobie? Z reguły powinno być tak
że każde dziecko w pewnym wieku powinno się zbuntować i przeforsować
przymusem na rodzicach swoje postulaty. I z reguły tak się dzieje, bo
rodzice rzadko kiedy sami z siebie poluzowywują "kajdany" swoim latoroslom.
No ale nawet mniejsza o to: matka może być po prostu zazdrosna. Pewne rzeczy
nie dochodzą do ciebie wtedy bo nie jesteś postrzegany jako integralny
członek rodziny, a dziewczyna chce Cię uchronić przed tym jakie obiekcje
mają jej rodzice.
Cierpliwości, umiarkowania, rozsądku.
Przecież to że rodzice utrudniają ci spotkania w jakiś tandetny sposób nie
ma znaczenia. Czas działa na twoją korzyść! Pamiętaj po prostu o tym że to
ona się liczy, i że to ciebie kocha. Natomiast nie wymagaj od niej trudnych
decyzji do których jeszcze nie dorosła. niech wie tylko że cokolwiek będzie
ty ją wesprzesz bezwzględnie.
Skoro jesteś z osobą młodszą o 8 lat, musisz za to zapłacić rachunek.

Vesemir