Na najwcześniejszy etap rozwoju ( 0 - 1 roku życia )przypada faza
oralna ( os, oris Z. Freud uważał, że odczucia seksualne dziecka mają
specyficzne, właściwe dla ich wieku znaczenie. Dziecko według niego
przechodzi przez kolejne fazy rozwoju psychoseksualnego.
Na najwcześniejszy etap rozwoju ( 0 - 1 roku życia )przypada faza
oralna ( os, oris - znaczy usta ) przyjemność jaką zdolne jest przeżyć
dziecko, łączy się ze sferą jego ust. Ssanie matczynej piersi, kciuka
lub wielkiego palca u nogi prowadzi do niezwykłej rozkoszy. Usta są w
tym okresie narzędziem poznania i dlatego dziecko dotyka nimi
wszystkich przedmiotów. Zadaniem Freuda przejawem utrzymywania się
fazy oralnej wieku dziecięcego w zachowaniu seksualnych dorosłych jest
pocałunek. Jest on zarówno u ludzi, jak i u zwierząt manifestacją
niepohamowanej potrzeby kontaktu i komunikacji.
Na okres od 2 do 3 roku życia przypada faza analna( anus - odbyt ). W
tym wieku główny obszar erogenny sytuuje się na poziomie błony
śluzowej odbytu. Od tej chwili przyjemność związane jest z czynnością
wypróżniania,z wstrzymywaniem lub wydalaniem kału. Jest to swoisty
trening czystości. Okres ten
Z. Freud uznał za początek socjalizacji, gdyż właśnie wtedy po raz
pierwszy stawiane są dziecku wymagania, których konsekwencją może być
nagroda bądź kara.
Zdaniem tego autora dziecko nadaje swym wydalinom symboliczne
znaczenia. Może ono widzieć w nich: własny wytwór, czyli coś co
zostało wydalone z niego i można to modelować podobnie jak glinę czy
błoto; ulubiony element zabawy; środek wymiany czyli "prezent" dla
osoby, którą specjalnie ceni w nadziei nawiązania przyjemnego
stosunku; instrument do wykazania swojej niezależności,
przeciwstawienia się naciskom i zaznajomienia się z pojęciem
czystości. Freud aby obronić swe racje przed przeciwnikami jego teorii
udowadnia, że z jego badań wynika, iż u dużej liczby osobników
dorosłych zarówno homoseksualnych, jak i heteroseksualnych właśnie
odbyt podczas stosunku płciowego przyjmuje rolę pochwy. Ponadto wiele
osób zachowuje w ciągu całego życia odczucie rozkoszy przy
wypróżnianiu. Fakt ten świadczy o utrzymywaniu się erotycznej fazy
oralnej w zachowaniach seksualnych dorosłych.
W czasie 4 i 5 roku życia następuje kolejne przemieszczenie obszaru
erogennego. W tym okresie pobudliwość seksualna koncentruje się w
okolicy narządów płciowych. Jest to faza falliczna, podczas której
mały chłopiec i mała dziewczynka zaczynają dostrzegać różnice
płci. .................


1. Tabu językowe, czyli zmowa milczenia.
Obejmuje 30% rodzin, z których pochodzą badane przez nią osoby.
Podstawowym wymogiem tabu jest zmowa milczenia ( nakaz ). Często
obejmuje całą rodzinę, prawie zawsze dotyczy dzieci. Zakaz polega na
niedopuszczeniu do zdobywania informacji, zadawania pytań i
dyskutowania.
2. Tabu międzypokoleniowe, czyli brak równości.
Istotą tego tabu jest zakaz przejawiania pewnych typów zachowań wobec
osób należących do innego pokolenia. Akcentuje się przede wszystkim
odrębność reguł obowiązujących w świecie dzieci i dorosłych. Rodzice
zakładają, że dzieci są aseksualne, a ich aktywnośc wypływa z innych
niż u dorosłych motywów. Rodzice przyznają jednak dużą swobodę w
zakresie ciekawości własnego ciała, nagości i chęci zdobywania
informacji.
3. Tabu odrębnej płci - wspólna tajemnica.
Tabu opiera się na poglądzie, że podobieństwo płci
usprawiedliwia każdą bliskość , nawet pozwala przeskoczyć dystans
między pokoleniami. Obejmuje około 10% rodzin. Koncepcja odrębnych
światów - kobiecego i męskiego - daje oparcie i zapewnia miłe poczucie
przynależności do jednego z nich.
M. Bejsert uważa, że w domach, w których istnieje jakiekolwiek tabu,
dziecko po prostu ukrywa swoją erotykę przed rodzicami doskonale
wiedząc, kiedy jest przez nich niedozwolona. Kolizja własnych potrzeb
( ciekawość, przeżywanie przyjemności ) z normami domowymi,
wchodzącymi w skład rodzinnego tabu prowadzi do częstego preferowania
tych pierwszych ( M. Bejsert, 1991 ).
L. Gapik uważa, że: "... uczenie dziecka wstydliwości
i stwarzanie atmosfery tajemniczości wokół spraw płci, w połączeniu z
nadawaniem tym sprawom rangi tabu, nie stanowią na
ogół zapory dla potrzeby poznawczej dziecka, które ma lepiej lub
gorzej uświadomione poczucie winy związane z przekroczeniem
określonych zakazów. Natomiast brutalne interwencje dorosłych w tego
typu zabawy były już przyczyną niejednego urazu psychicznego,
ujawniającego się niekiedy po kilku latach przy podejmowaniu
rzeczywistych kontaktów erotycznych" ( L. Gapik (W:) K. Imieliński,
1977, s. 281 ).
.........


1. Rodzice rygorystyczni i tradycjonaliści.
Rodzice należący do tej grupy uważają, że ich dzieci obowiązują
wszystkie normy etyki mieszczańsko -katolickiej. Ich zdaniem dzieci
mogą przejść próg seksualnego doświadczenia jedynie w sakramentalnym,
religijnym małżeństwie. Próby rozmawiania z dziećmi na tematy związane
z płciowością uważają za zło. Nigdy do takich rozmów nie dopuszczają,
tępiąc wszelkie przejawy zainteresowań seksualnych dzieci. Najczęściej
są to rodzice, którzy obwarowują życie dziecka szeregiem zakazów,
czasem nie pozwalają ubierać się dziecku zgodnie z modą, izolują od
towarzystwa rówieśników, prześladują za wszelkie przejawy sympatii
wobec płci przeciwnej.
2. Rodzice liberałowie i postępowcy.
Myśl przewodnia tych rodziców to "sam byłem młody". Wykazują oni
daleko idącą tolerancję w sprawach seksualnych szczególnie w stosunku
do chłopców. W takiej rodzinie dzieci uświadamiane są szybko i
szeroko, głównie pod kątem techniki i fizjologii współżycia płciowego,
zapobiegania ciąży. W sprawach seksu widzą przede wszystkim "głos
natury domagający się swoich praw".
3. Rodzice zdezorientowanii bezradni.
Zdaniem Kozakiewicza jest to najliczniejsza grupa wśród rodziców. Ich
zdaniem dzieci należy wychowywać także w dziedzinie seksualnej.
Barierę stanowi jednak niewiedza, jak tego dokonać. Rodzicom tym brak
odwagi do poruszania tych spraw z dziećmi, innym natomiast brak
wiedzy, a ci najbardziej zdezorientowani sami nie wiedzą jaki ma być
właściwy stosunek do spraw płci. Najchętniej powierzyliby obowiązek
uświadamiania seksualnego instytucji szkolnej.
4. Rodzice pasywni wychowawczo.
Tacy rodzice nie przejmują się wychowaniem seksualnym swego
dziecka.Jest im wszystko obojętne. Jedynym absolutorium dla starań
pedagogicznych jest fakt, że dziecko nie jest głodne, obdarte, ma to
co potrzebuje.
Rodzice należący do tej grupy nie są ani tak telorancyjni jak
"postępowcy i liberałowie",ani też nie
utrudniają i nie zabraniają niczego dziecku.
5. Rodzice świadomie wychowujący seksualnie.
Jest to niestety najwęższa i niewątpliwie elitarna
w dobrym tego słowa znaczeniu grupa, która wychowuje dzieci zgodnie z
wyznaczonymi poglądamii ocenami moralnymi. Rodzice należący do tej
grupy nie wychowują za pomocą nakazów i zakazów lub metodą bezmyślnej
tolerancji każdej zachcianki dziecka. W sposób świadomy oddziaływują
na osobowość dziecka, jego etykę, postwę wobec życia .