Brey wrote:
> Na początku jedna uwaga, być może NTG.
> Ale o co chodzi. Od nie dawna około 2 tygodni występuje w mojej głowie
> dziwne zjawisko. Mianowicie - ( i tu podam przykład )
> Siedzę w klasie, jest lekcja matematyki, i nagle myślę chce się spytać o
> coś, dokładnie nie pamiętam o co, ale w sumie mi głupie że tego nie wiem,
> wiec sobie odpuszczam, ale zaraz po paru sekundach ktoś o to samo pyta,
> dopowiem że prawdopodobieństwo tego że ta osoba się o to spyta była bardzo
> mała. Przypadek ? Okej, za pierwszym razem może i tak. Wracam ze szkoły, i
> już wchodząc myślę sobie że mama się spyta, czy rano widziałem tatę. Dodaje
> że mama, w sumie nigdy się o to nie pytała, wiec wykluczam że to pytanie
> zawsze mnie spotyka jak wchodzę do domu, i dlatego o tym pomyślałem.
> No i ... no i to, że mama się o to pyta. Co teraz ? Przypadek ?
> Po jakimś czasie, siedzę przed komputerem, i myślę że zaraz mój brat
> przyjdzie i poprosi o to żebym pożyczył mu książkę. Nie trzeba było długo
> czekać, po paru chwilach brat wchodzi, z pytaniem, czy mam "Próbę sił"
> ( tytuł książki ), i czy mogę mój ją pożyczyć.
>
> Przykładów jest wiele. Codziennie zdarza mi się około 5 przypadków kiedy
> coś przewidzę (?)
> Jaka jest wasza opinia na ten temat.
>

można tylko zgadywać :)
ale widzę, ze cię to nurtuje, więc spróbuję wyjaśnić.

myślę, że to mechanizm podobny do tzw. "deja vu", czyli widząc pewną
sytuację/zdarzenie nagle _wydaje_ci_się_ się "ja już to
widziałem/przeżyłem".

czy nie jest czasem tak, że najpierw mama pyta "czy widziałeś tatę" i w
tym momencie uświadamiasz sobie że przed chwilą też o tym myślałeś?
tzn. wracając do domu myślałeś o bardzo wielu rzeczach/sprawach i jest
to po prostu _jedna_z_nich_ - jedna z bardzo wielu spraw które rozważałeś.

nasz mózg pracuje cały czas. bez przerwy rozważa/przewiduje masę
spraw/rzeczy/tematów które mogą się zdarzyć. taka jest jego natura.
ogromna większość (jeśli nie prawie wszystkie) z tych _przewidywań_
oczywiście umyka naszej uwadze i _nie_wydarza_ się, a zwracamy uwagę
tylko na te i tylko wtedy gdy nastąpi zdarzenie podobne/analogiczne.
takie właśnie twórcze działanie naszego umysłu to element naszego
ciągłego uczenia się i doskonalenia.

ktoś tu kiedyś pytał, jak to możliwe, że wszędzie dookoła widzi
wyłącznie cyfry 7. wszędzie. na billboardach, tramwajach, numerach
pokoi. tak naprawdę to widział wszystkie możliwe cyfry, ale po prostu
świadomie koncentrował swoją uwagę na tych 7, wręcz wyszukiwał ich w
swoim otoczeniu. stąd _wydawało_mu_się_ że cyfra 7 występuje w jego
otoczeniu najczęściej.

mało tego. często wręcz dążymy do tego by wymyślone przez nas zdarzenie
się zdarzyło. i tu najważniejszą sprawą jest to, by były to dla nas
_cele_do_osiągnięcia_, czyli zdarzenia przez nas porządane.
Jeśli się trochę nad tym zastanowisz, to wkrótce okaże się, że ta
(nazwijmy to) sztuka _koncentracji_uwagi_ może być dla nas fantastycznym
narzędziem. Dzięki niej jesteśmy w stanie osiągnąć praktycznie każdy
zamierzony cel (niestety często w długim czasie - w zależności od tego
jak wysoko sobie postawimy poprzeczkę). Dotyczy to zarówno nauki słówek,
próby znalezienia rozwiązania zagadki, osiągnięcia dobrych ocen w
szkole, chęć zarobienia/zaoszczędzenia określonej kwoty pieniędzy, chęć
skończenia z nałogiem papierosowym, chęć zdobycia medalu na olimpiadzie.
Wszystko to jest sprawą _koncentracji_uwagi_.

Życzmy sobie żeby była to zawsze _koncentracja_ na rzeczach właściwych i
przydatnych.
A jeżeli wydaje Ci się, że posiadasz jakieś nadprzyrodzone zdolności
(tak jak co niektórzy na tej grupie ;) to masz całkowitą rację.
_Wydaje_Ci_się_ :)

Zdrówko
Albert