W dniu 2015-05-09 o 22:58, Fragi pisze:

> Tylko wiesz, ciężko jest tu i teraz... Z cierpieniem jesteśmy sami, nawet
> gdy wokół kochający nad życie bliscy...

jak lazilem troche po ginekologii i nie tylko to natknalem sie na
samotna dziewczyne, cos jej tam musieli chrupnac, najsmutniejsze dla
mnie (o niej nie mam zamiaru sie wypowiadac) bylo to, ze byla sama, ile
razy bym tam nie byl i o roznej porze byla sama, stolik pusty, a
potrafie zerknac i zobaczyc czy ktos byl i cos zostawil, i to czasem
trzeba przezyc

> Przychodzi taki moment, kiedy
> człowiek jest naprawdę bardzo, bardzo zmęczony. I zastanawia się nad
> różnymi rzeczami. Nad tym wszystkim. Nad ludzką wytrzymałością. Nad sensem.
> Mimo wiary, miewam mnóstwo wątpliwości. Jestem tylko człowiekiem. Tak sobie
> wmawiam, że człowiek nie dostaje od życia więcej, niż jest w stanie znieść,
> ale kurcze, czym sobie zasłużyłam na bycie w grupie tych bardzo
> wytrzymałych? :)

cos bym zacytowal ale teraz to slogan AA a nie chcialbym byc zle
zrozumiany :) tym bardziej, iz jestenm zdania, ze czasem dla wlasnego
zdrowia psychicznego trzeba chlapnac

>>
>> PS smierci to ja sie akurat nigdy nie balem, to taka upierdliwosc jak
>> komary, bzyczy i bzyczy, w koncu i tak dziabnie, jak nie ten to inny
>>
> Ja się boję. Umierania i tego, co jest po... Boję się nicości, pustki,
> samotności. Choć wierzę, że jednak Ktoś tam będzie :)
>

umieranie samo w sobie nie jest takie zle, to smutek w nadmiarze jest
przykry :)
--
gazebo