"Jerzy O" <o...@i...pl> wrote in message
news:46d6.000007a7.40d9eacd@newsgate.onet.pl...

> Seneta nie był tak kategoryczny. "...uważana za bardziej od innych
wytrzymałą
> na mrozy, ale w surowe zimy również może przemarzać." - cytat z: "Drzewa
i
> krzewy liściaste"

Nawet rodzime gatunki moga przemarzac w bardzo surowe zimy.

> Amerykanie bigoniowatą nazywają "południowa" i podają, że wytrzymuje
do -18 F [...]

Latwiej im badac gatunki rosnace na dziko w USA dlatego dobrze je
przebadali. Co do zoltokwiatowej, to moga jedynie wykorzystywac do badan
okazy z hodowli lub udac sie do Chin co jest mniej prawdopodobne.
Sugeruje ze, nie wiadomo, jak w tym zestawieniu wypadlaby s.
zoltokwiatowa.
Calkiem mozliwe, ze C. speciosa bedzie w naszych warunkach odporniejsza od
C. ovata, ale nie moge tego stwierdzic na podstawie posiadanej literatury.

> Poza tym, to jak duże będzie drzewo za 150 lat jest zwykle niezbyt
istotne. Za
> 20 ovata będzie z tych trzech najmniejsza.

Za dwadziescia lat moze tak. Jak dla drzewa 20 lat to krotko. Ocenianie
rozmiaru drzew po tak krotkim czasie moze dac mylne pojecie o faktycznych
mozliwosciach danego gatunku. Przykladem niech bedzie wierzba iwa i dab
szypulkowy. Z duzym prawdopodobienstwem iwa bedzie wieksza od debu po
dwudziestu latach, by pozniej prawie zatrzymac sie we wzroscie. Docelowo
dab przewyzszy ja znacznie. W omawianym przypadku wazne jest, ze za te 150
lat surmia zoltokwiatowa moze faktycznie byc wieksza od bignoniowatej.
Moze sie tak stac wlasnie za sprawa wiekszej mrozoodpornosci C. ovata.
Zalozmy, ze nastanie "zima stulecia" co w ciagu 150 lat jest pewne ;) i
surmia zwyczajna dozna powaznych uszkodzen mrozowych, podczas gdy s.
zoltokwiatowej nic zlego sie nie stanie. Jeszcze pare podobnych zim i
okazuje sie, ze C. ovata jest faktycznie duzym drzewem.

Pozdrawiam,
Bpjea