"mania" odpisała:

> "Bacha":
> > Kicha z grochem. Przecież w chaosie wyraźnie widać końcową celowość i
> > porządek. Przypadkowością może być to, że właśnie taki a nie inny. Nie wiem
> > jaki przeważył na innych planetach, na których istnieje życie. ;)
>
> eeee ciągi przyczynowo skutkowe,
> ale żeby się w tym wyższej logiki dopatrywać? ;)



Z ciekawością prześledziłem dyskusję przepiłych Mań... tfu, tfu, przemiłych Pań.
W uzupełnieniu wywodów Bachy polecam poczytać do poduszki poniższy
tekst, zatytułowany "Psychologia ewolucyjna: elementarz" (z akcentem na
słówko "elementarz"):

http://republika.pl/ewolucyjna/elem.html

O ile jestem w stanie to ocenić, szanowny JeT ma w małym palcu całą
psycho-ewo. Jeśli wciąż gryzie Cię w jakiś sposób jego zachowanie, tym
bardziej zachęcam do przeczytania i przemyślenia wskazanego tekstu. Zacytuję
kawałek:

"Ewolucyjne podejście zapewnia mocne soczewki korygujące instynktowną
ślepotę. Pozwalają jednostce rozpoznać istniejące zdolności naturalne,
wskazują na umysł jako różnorodny zbiór takich kompetencji i, co najważniejsze,
dostarczają naukowych celów pewnym teoriom. Einstein stwierdził kiedyś, że
„to teoria decyduje co możemy zaobserwować”. Podejście ewolucyjne jest
wartościowe dla psychologów zgłębiających biologiczny system fantastycznych
komplikacji, ponieważ może przyjść z odsieczą zawikłanym szkicom konstrukcji
ludzkiego umysłu. Teorie problemów adaptacyjnych mogą być wskazówką
w poszukiwaniu programów poznawczych, które je rozwiążą; wiedząc jakie
programy poznawcze istnieją, można z kolei prowadzić badania nad ich
podłożem nerwowym."

Pozdrówko.

--
Sławek