Saanale pisze:

>Wygląda na to, że człowiek "lubi" odczuwać cierpienie. Może tak być
>dlatego że:
>1) Dzięki temu w pełniejszy sposób odczuwa radosć.

Sluszne jest, ze czym czlowiek wiecej cierpi tym wieksza jest radosc, kiedy
cierpienie mija, ale bledne jest twierdzenie, ze czlowiek "lubi" (nawet
przez cudzylow) odczuwac cierpienie. Nikt [oprocz masochistow:-)] nie lubi
cierpienia.
Gdyby to zalezalo od ludzi, nikt by sobie cierpienia nie wybral. Jest ono
jednak nieodlaczna towarzyszka naszego zycia i musimy sie z tym godzic i
jednoczesnie starac sie je usunac wszelkimi sposobami [nie samobojstwem:-)].

"Gdyby nie istnialo cierpienie, nie istnialaby tez radosc."

jakub
>
>