Dnia Fri, 22 Dec 2006 16:22:10 +0100, Statystyczny Internauta napisał(a):


> Kilka moich uwag, na dobry początek:
> 1. Żyjemy ze świadomością, że i tak umrzemy.

Spływ Kołakowskiego to się nazywa,
skoro życie kończy się porażką... :o(

> Nie licząc osób bardzo
> religijnych, obawiamy się śmierci.

Dlaczego ? Ptam nie daltego, że jestem
taki odważny, ale właśnie ciekawy prawdy
o naszej (.) Psyche :o)


>Co robić, żeby życie nie mające wyższego
> "celu" uczynić celowym albo przynajmniej sensownym?

Pomyślmy..., życie-spływ kończy się porażką,
skoro jesteśmy ateiści... ( założenie tak samo
dobre jak każde inne)...

Brat, a czy w drodze na szafot można się zaprzy-jaźnić ?
I czy to choć trochę nadaje nam sensu-radości, co ? :o)
Ciekawe, czy rewolucja francuska zna takie przypadki...


>Jak wzbudzić u sobie
> poczucie, że są rzeczy, które nadają życiu sens?

Zaprzy-jaźnijmy się, i sprawdźmy, kto wie... :o)


> Może trzeba cieszyć się
> chwilą i nie zasatanawiać za bardzo nad przyszłością? A może trzeba znaleźć
> sobie jakiś cel? Ale co, kiedy już go osiągniemy? A może trzeba stawiać
> sobie "mniejsze cele" służące jakiejś ogólnej idei (np. pomoc
> potrzebującym)?

To bardzo męczące :o( i zdaje się to jest
worek bez dna... Chociaż z drugiej strony...
to niewyczerpane źródło podniet :o) jeśli już
ktoś chce zmierzyć się z nieskńczonością...
ludzkich marzeń-potrzeb.



>A może pełna bezrefleksyjność - praca-sen-praca-sen-urlop
> przed TV? Z tym problemem łączy się trochę strach przed nagłym załamaniem
> życia - poważnym wypadkiem, śmiertelną chorobą. Pewnie trzeba to
> zaakceptować, żeby nie zwariować. Ale jak?

Nie myśleć, to chyba jedyna recepta, bo jak zaczynasz
o tym myśleć, to ten pieprzony mózg zawsze wydowbywa
na światło dzienne jakieś problemy i komplikacje.
Krótko mówiąc Prawda jest smutna, zwłaszcza (.)
naga :o(


> 2. Samotność. Czasem jest tak, że nie ma w pobliżu nikogo bliskiego - nie ma
> problemu, jeśli akurat robimy coś, co nas zajmuje. Ale jeśli akurat naprawdę
> chcielibyśmy mieć obok kogoś bliskiego? Powiedzmy: jesteśmy smutni,
> potrzebujemy towarzystwa. Każdy chyba czasem jest w takim stanie. Jak wtedy
> radzić sobie z samotnością?

Napisz do mnie posta(e-maila ?),
Brat...
Chuja tam realnie Ci pomogę,
ale sama bliskoć braterskiej jaźni
też jest nie do pogardzenia, choć nie
ma pieniędzy i takich tam ważnych do życia
gadżetów. Znam to z autopsji i Ty pewnie też,
ani ja Allowi nie dałem złamanego grosza, ani
All mnie, ale słowa, któreśmy ze sobą wymienili
też mają swoją wartość.., wyraźnie to czuję... :o)

Że nadają jakiś sens-kierunek...
Może to o to chodzi z tym sensem,
żeby sie nie kręcić w kółko, kto wie...

Ahoj, żeglarzu !
-`@'-

<oo>___ .~*
( _ ) .__)
Mazdajazda
--
Freeware: "Ślubuję myśleć dobrą myślą (intencje),
ślubuję mówić dobrym słowem (wybranym),
co do czynów niczego nie obiecuję (amen :o)".