Uzytkownik "Joanna" <c...@p...onet.pl> napisal w wiadomosci
news:B8606D88.235E4%chironia@poczta.onet.pl...
> Doswiadczylam wczoraj bezbrzeznego smutku i leku - znienacka i
> niespodziewanie, w trakcie czytania ksiazki o tresci niezwiazanej z
> umieraniem.
> Czy ktos z Was tego doswiadczyl - nagly bol i zal, ze to nieukninione i ze
> tak malo czasu zostalo [mam 30].
> Bez powodu, przynajmniej w tej chwili.
> Choc moze to nawarstwienie ostatnich wydarzen - uspienie kota, potem
smierc
> Ciechowskiego, jakis ostry poslizg samochodem na wiadukcie przedwczoraj,
> perspektywa bliskiej przeprowadzki i zmiany pracy [co uwidacznia
przemijanie
> i nietrwalosc wszystkiego - miejsca i ludzi].
>
> Wydawalo mi sie, ze podchodze pogodnie do przemijania, ze jest we mnie
> zgoda. Ale ten bol i zywy smutek byly przez moment nie do zniesienia.
> Przynajmniej nie w samotnosci, choc ostatecznie przeciez umieramy samotni
> [choc mniej lub bardziej sami].
>
> Ten lek zwiazany jest jeszcze jest z koniecznoscia pozegnania zludzenia,
ze
> jutro bedzie lepiej - ze to bedzie ciagly rozwoj do bycia piekniejsza,
> sprawniejsza fizycznie itd. A wiec koniec odkladania na jutro.
>
> Ciekawa jestem, czy ktos z Was mial takie doswiadczenia.
>
> Pozdr.
> Jo
>

spij sie
przezyj katharsis.