> co do sytuacji odwrotnej czyli tych 'fajnych' tu zachodzi
> podejrzenie, ze w tych relacjach to ty jestes gora i to oni czuja przymus
> dostosowywania sie i kompromisow, w ten sam sposob jaki ty robiles
> to poprzednio.
Głupio mi się zrobiło <Szczesiu czerwony> - poczułem się, jakbym odgrywał
się na słabszych za kopniaki od silniejszych, na usprawiedliwienie dodam, że
nie zdarzało mi się to często. Po prostu nie leży mi znęcanie się ;-) ,
zwłaszcza nad tymi, których lubię.

> w tym miejscu istnieje dorbna luka w opisie, chodzi mi
> mianowicie o to ze poswieciles takiej sytuacji znacznie mniej miejsca,
Po prawdzie to już: 1) mi się nie chciało kontynuować i 2) wystraszyłem się
długości posta. To chyba pierwszy mój własny post, którego zwyczajowo nie
przeczytałem w całości, kiedy już się pokazał się na grupie, żeby zobaczyć
"jak wyszło" (ja też lubię się słuchać :-) ).

> nie zrozum mnie zle nie chce naciskac ale mysle, ze przyjrzenie sie
drugiej
> stronie bedzie rownie owocne i byc moze pokaze ze
Właśnie dzieląc się swoją obserwacją, starałem się poniekąd poznać cudze
zdanie.

> ludzie nie dziela
> sie na kategorie a tylko my pozostajemy w roznych relacjach do nich.
Być może to dwie strony tego samego medalu. Bez obserwatora, który pozostaje
w różnych relacjach z podmiotem obserwacji, nie byłoby kategoryzowania tych
podmiotów, bo nie byłoby obserwacji. Obiektywnie nie istnieje coś takiego,
jak kategoria, sami wprowadzamy to pojęcie właśnie na bazie spostrzeganych
różnic. Nawet nie o jakąś hierarchię tu chodzi, ale o kategorie w sensie
zróżnicowania, może i nieświadome wartościowanie (czy to dobre określenie?).
Chyba wszyscy na skutek życia w społeczeństwie hmm... "klasowym" mamy taką
skłonność. Zresztą spór tutaj byłby chyba tylko sporem o słowa (różne
definicje tych samych słów).