W ubiegłym roku na wyprawach rowerowych parokrotnie spotykaliśmy na skraju
lasku nad strumyczkiem borsuka, ale po pierwszej chwili kiedy nieruchomiał z
zaskoczenia w nastepnej już zmykał (jak na dość spore ciałko to nawet dość
żwawo). Miło jest mieć taką "przyrodę" na wyciągnięcie ręki. Całe szczęście
jeszcze mamy trochę tego naturalnego świata wokół siebie.
Aż ci zazdroszczę takiego gościa w ogródku:)
Pozdrowienia, Graszka.