Krzewicki
Patrz:


Zoofilia występuje także częściej w społecznościach wierzących w reinkarnację,
ponieważ w tej koncepcji świata przepaść między człowiekiem a zwierzęciem nie jest
wcale taka wielka. A także tam, gdzie bogowie mają postać przynajmniej częściowo
zwierzęcą. Oba te warunki są spełnione w Indiach, które od zawsze słynęły z dużej
otwartości na doznania seksualne. W słynnej świątyni Lakshmana przedstawiono nawet
akt zoofilski w formie rzeźby (zdjęcie powyżej). Nie jest to bynajmniej scena
wyjątkowa, bo hinduska sztuka zna wiele ilustracji kontaktów zooseksualnych, jak
choćby poniższą "zoo-kamasutrę" z XVIII wieku.

Chińczycy także zwykli angażować się w kontakty zooseksualne, które są tam
powszechniejsze niż w kulturze zachodniej. Wiąże się to też zapewne z większym
otwarciem kultury dalekowschodniej na seksualność niż naszej judeo-chrześcijańskiej.
Warto wspomnieć też, że jednym z wyroków wykonywanych na kobietach za czasów dynastii
Han była "kara końskiego prącia", która, jak wiemy już z opowieści z Koloseum,
potrafi być śmiertelna. Sam dwór cesarski także lubił zwierzęce rozrywki. Specjalnie
w tym celu szkolono specjalną rasę psów - pekińczyki. Cesarscy hodowcy masowali
języki zwierząt, by były silniejsze i dłuższe, a tym samym bardziej zdatne do użytku
przez spragnione damy z wyższych sfer. Z czasem wyhodowano nawet nową rasę psów -
chow chow - których genitalia są idealnej wielkości do penetrowania człowieka.

Nawet w słynnym Koloseum urządzano spektakle, podczas których niewolnice były
gwałcone przez byki, psy czy małpy. Opracowano nawet specjalne metody nakłaniania
zwierząt do współpracy, co wcale nie było aż takie trudne. Przywiązywano kobietę w
stosownej pozycji, po czym smarowano jej łono wydzieliną z pochwy samicy adekwatnego
gatunku. Zwykle zaczynano od psa (tak na rozgrzewkę), potem wprowadzano byka (którego
prącie nie jest wcale aż tak ogromne, jak można by przypuszczać), a na koniec do
akcji wkraczał koń. Zwykle to ostatnie zwierzę kończyło spektakl, bo konfrontację z
jego gigantycznym organem płciowym raczej trudno przeżyć. Ale jeśli którejś
niewolnicy się to przez przypadek udało, nierzadko zwracano jej wolność.

. W starożytnym Babilonie używano psów do prowadzenia świętych orgii trwających równo
siedem dni i siedem nocy. Psy były pobudzane i wykorzystywane do seksu zarówno z
kobietami jak i z mężczyznami. Fenicjanie kopulowali z krowami, które były wówczas
zwierzętami świętymi. Wiązało się to z ich kluczową rolą dla pradawnej gospodarki,
która zaczęła korzystać nie tylko z mięsa i mleka, ale przede wszystkim z siły
pociągowej tych zwierząt wykorzystywanej podówczas do transportu. Generalnie bydło
nie tylko w Indiach otaczano kultem. Robiono to także... na Słowiańszczyźnie. Jako,
że woły były niezbędne dla naszych bezpośrednich przodków, bo służyły do orania -
otaczano je wielką czcią. Jeszcze wczasach pierwszych Piastów zwracano się do tych
zwierząt per "Ojcze".

Również w powszechnie znanych mitach greckich znajdujemy wiele odniesień do zoofilii.
Zeus posiadł Europę pod postacią byka, a Pan - ten od fletni pana - sypiał tak z
kobietami, mężczyznami jak i kozami. Zresztą zoofilskie tendencje nie były
zarezerwowane tylko dla bogów. Pazyfae, królowa Krety, zakochała się w świątynnym
byku i żeby zrealizować swoje chuci, zamykała się w specjalnie do tego skonstruowanej
drewnianej krowie. Efektem tych zbliżeń był słynny Minotaur.


Tak się bowiem składa, że bogowie nad Nilem mieli postać pół ludzką a pół zwierzęcą.
Między innymi Cheops - ten od piramidy - był znany ze swojego szczególnego
zamiłowania do klaczy, a Totmes II wyjątkową pasją pałał do świni, którą trzymał w
swoim pałacu. Także kobiety lubiły te zabawy, bo zachowały się zapiski mówiące, że
królowa Hatasu trzymała psy, szkolone w robieniu jej dobrze językiem. Ogólnie rzecz
biorąc przykład szedł od góry i często był związany z motywami religijnymi.
Na przykład obrzędy, które odprawiał najwyższy kapłan Ozyrysa, obejmowały kopulację
ze świętą krową. Z kolei kapłanki Hapisa, boga Nilu, były odpowiedzialne za
pozyskiwanie nasienia od świętego byka, co odbywało się poprzez stosunki seksualne ze
zwierzęciem (także oralne czy waginalne). Podobne praktyki miały miejsce w świątyni
innego bóstwa, czczonego pod postacią kozła. Przetrzymywano tam specjalnie szkolone
kozy i kozły, które kopulowały z pielgrzymami.


Dzicy Aborygeni akceptowali seks ze zwierzętami, tak jak i sami czuli się
nierozerwalnie z nimi związani. Patronami poszczególnych plemion są konkretne
gatunki, a mity tej grupy ludów mówią o kontaktach seksualnych ludzi i zwierząt jako
o czymś normalnym. Podobnie było u wielu społeczności Indian, zarówno z Ameryki
Północnej jak i Południowej.

Wśród ludzi sławą największych zoofilów cieszą się Arabowie, choć nie wiem, czy w tym
kontekście wyraz "cieszyć się" jest tu najwłaściwszy. Istnieje nawet powiedzenie, że
"Żadna pielgrzymka do Mekki nie jest kompletna bez seksu z wielbłądem". Choć
kopulacja ze zwierzętami jest oficjalnie zakazana, obyczaje rozmijają się tam
wyraźnie z oficjalnymi wytycznymi prawnymi. Ciekawe jest też to, że zoofilia nie jest
zakazana przez Koran, choć Biblia robi to aż kilka razy. Być może dlatego w krajach
kultury arabskiej wykształciło się przekonanie, że seks ze zwierzętami przydaje
odwagi, powiększa penisa oraz leczy z chorób wenerycznych. Co więcej, młodzi chłopcy
są powszechnie wyśmiewani za masturbację, którą uważa się za coś gorszego od seksu,
nawet ze zwierzęciem. Ma to także swój wymiar techniczny. Obrzezani młodzieńcy mają
problem z samozadowalaniem się, a to z tego banalnego powodu, że brakuje im napletka,
który normalnie byłby źródłem przyjemnego tarcia.

na liście najbardziej zatwardziałych zoofilów - według badaczy tematu - figurują
Gaucho, czyli tacy południowoamerykańscy kowboje. To grupa pasterzy żyjących na
terenie trawiastych równin pogranicza Brazylii, Urugwaju, Paragwaju i Argentyny, dla
których nadrzędnymi wartościami są honor, wolność, odwaga i dzikość. Właśnie ta
ostatnia cecha Gaucho popycha ich do zoofilii. Stworzyli oni nawet pewnego rodzaju
hierarchię ważności. Najniżej stoi drób domowy, bo najłatwiej się do niego dobrać.
Pośrodku mamy owce, maciory, krowy i muły, a piramidę zwieńcza klacz. Co ciekawe -
Gaucho nie kopulują z psami ani kotami, ponieważ są to zwierzęta w pełni udomowione.
Kontakty zoofilskie w tej społeczności uważane są za niezbędną i potrzebną formę
rozwoju seksualnego młodych chłopców, którzy zwykle zaczynają swoje przygody z
kurami, by potem zdobywać kolejne stopnie wtajemniczenia.