Mania <c...@w...pl> na moim ekranie zjawia się z tekstem:

> miłość romantyczna i małżeństwo jako jej konsekwencja to stosunkowo
> niedawny wynalazek; patrząc w głąb historii odnajduje się głównie
> małżeństwa będące skutkiem zakontraktowania

Tak, dziś też można znaleźć takie epizody. Tak samo małżeństwa 'z
rozsądku', kiedy na przykład kobieta wychodzi za mąż, bo sama nie jest w
stanie się utrzymać.
Ale ja ani o kontraktach, ani rozsądku, ani romantycznej miłości - tylko
pewnej fascynacji. Tak sobie uknułam w moim łebku, że jest to najlepszy
sposób na związek i chciałam usłyszeć opinie innych. Bo na paru
przykładach z własnego życia wiem, że ludzie jednak oczekują tego
szaleńtwa i nietrzeźwości, a głębsza fascynacja to najwyżej później, choć
też nie koniecznie... Wniosek ten jest dla mnie ciut druzgocący ;) bo nie
chciałabym udawać przed swoim przyszłym mężem, że za nim szaleję podczas
gdy on mnie 'tylko' cholernie intryguję i mogłabym spędzić całe życie na
obserwowaniu go :)

> Pozostaje oczywiście pytanie, czy przy tak głębokiej autoanalizie
> pozostaje jeszcze miejsce na szaleństwo miłości romantycznej.

Dlaczego ludzie tak jej pragną skoro to z niej wynikają problemy w
postaci:
1. efektu odstawienia - przy zerwaniu związku,
2. kaca - przy wypaleniu się fenylo?
I co pięknego jest w byciu nietrzeźwym i gadaniu głupot. Najgorzej to się
w takim stanie zaciążyć -- stąd często dzieci niechciane.

> ale można by to tak ująć, akceptacja zarówno dobrego jak i złego, po
> obu stronach, równowaga, szczerość, autentyczność, autonomiczność,
> wrażliwość itp. świadomość;

Niczego mi nie brakuje - tylko zrozumienia. A ludzie zatykają uszy i
krzyczą, żebym takich herezji nie wygłaszała, oni nie chcą słyszeć, że
miłość nie istnieje ;) Że "równowaga, szczerość..." - to tylko przyjaźń.

> a dzieci? (to już konkret w ogólnikach) zarówno rozwalają jak i
> spajają - warto wiedzieć o co chodzi na tym etapie i spokojnie drążyć
> temat szukając pozytywów i nie rozpaczając nad kończącymi się
> hormonkami.

Ciężko jest nie rozpaczać, kiedy jest to fizjologicznie silniejsze od
nas - jesteśmy po prostu uzależnieni. Dlatego ja produkcję tego świnstwa
ograniczyłam do minimum, a trzeźwienie wychodzi mi z dużą łatwością :)
Więc nie w tym mój problem. On leży raczej w innych, tzn nikt nie myśli
tak jak ja i mają mi to za złe.

> hm to chyba właśnie to - wiedząc że wszystko płynie przyjemniej jest
> oczekiwać nowego :)

Tak tak tak! Nowe! Uwielbiam nowe - biorę, chwilę się bawię i nowe
odstawiam ;)


--
ika - umop apisdn