puciek2 wrote
w news://news.ipartners.pl:119/dag5nu$dkr$1@inews.gaze
ta.pl
> /.../
> Ja podobnie, jak mniemam, sądze że ten
> podział ma uzasadniać jedyniesłuszną,
> 'obowiązującą' tezę o olbrzymiej
> przepaści w komunikowaniu się pomiędzy
> ludźmi a zwierzętami. Zupełnie
> natomiast nie widze w nim ni krzty
> zastanowienia nad tym, że jedynym
> (moim zdaniem) powodem komunikacji (ludzi,
> zwierząt) jakim jest wyrażenie stanów
> emocjonalnych, w szerokim tego słowa
> znaczeniu.
> /.../
> puciek.
>

No nie wiem. Zakładasz (o ile to rozumiem bo nie czytałem wątku w
całości), że cel komunikatu przesądza o podobieństwie i braku różnic
komunikowania się pomiędzy zwierzęciem a człowiekiem. Jeśli akurat
dyskutant nie jest skłonny upierać się przy trudnym do obrony
stanowisku, że człowiek stawia sobie w komunikacji jakieś inne
("szczytniejsze") cele niż zwierzęta, to w zasadzie musi się zgodzić,
bo niewątpliwie jakieś "ostateczne" podobieństwa zawsze się znajdą
(celem jednych i drugich jest np. przeżycie i prokreacja więc w sumie
po to ta "cała komunikacja"). Można jednak spytać o różnice między
komunikowaniem się zwierząt i ludzi przy założeniu istnienia owego
podobieństwa ostatecznych celów. Jeśli uznamy sensowność takiego
pytania, wówczas pozostaje szukać różnic w złożoności (specyficzności)
komunikatów - w sensie "mocy" z jaką mogą redukować niewiedzę
rozmówcy, w sensie precyzji z jaką wskazują rozmówcy określone
intencje i na koniec w sensie złożoności struktury samego komunikatu
(np. fonologia, słownictwo, składnia i relacje semantyczne).

pozdrawiam
vonBraun