ostryga wrote:
>> A mnie się wydaje, że do dobrego tonu należy za komplement
>> podziękować, co daje komplementującemu grzecznościową satysfakcję
>> (że słusznie zauważył pozytywną cechę u Ciebie). Dystans do
>> komplementów pozostawia niemiłe wrażenie.
>> Jest nawet niegrzeczny w pewnych przypadkach, gdyż oznacza
>> podejrzenie o jakiś w tym interes. :)

> Nie chodzi od razu o podawanie w watpliwosc czyichs komplementow,
> jesli są oparte na faktach.
> Ale na przykład jesli ktos mi wypali "Och! Zostanie pani słynnym
> tlumaczem!", a zadnego mojego tlumaczenia nie widzial, no to jak ja
> mam taki komplement przyjac? Jest bezzasadny oraz wyolbrzymiony.
> (Inaczej by brzmiało - Widzialem pani tłumaczenia. Rokuje pani
> dobrze.") :)

No tak, jeśli komplement jest oczywistą nieprawdą, to sytuacja jest
odwrotna. Podejrzewałbym jakąś kpinę.
Gdyby ktoś Ci powiedział: "Fajny facet z ciebie!", to usprawiedliwone byłoby
rozbicie mu na Worda na łeb razem z monitorem. ;)


> Nawet jesliby czytal moje teksty i powiedzial "Och zostanie pani
> slynnym tlumaczem", to tez nie jest to dla mnie jakis wielki nomen
> omen bo sama wiem, ze ambicji do zostania slynna tlumaczką w zadnym
> razie nie mam. I raczej w inną strone idzie moja droga. I to nie jest
> falszywa skromnosc. (Juz pomijajac fakt, ze nikt nie jest w stanie
> przewidziec kto kim kiedy zostanie.)

Ale byłbym ostrożny w ocenie. Stosuj domniemanie niewinności. ;D

> Ale jesli niezgrabnie odniose sie do takich stwierdzen, to tenze
> rozmowca moze odczytac to jako moją fałszywą skromnośc...
> No ale komplementy z zeszłego tygodnia byly oparte na faktach,
> konkretne i uprawnione. Dlatego daly mi duzo prawdziwej przyjemnosci.
> Wiec roznie bywa z tymi komplementami.
> To był naprawde tylko przykład. :)

Na pewno dajesz sobie z nimi radę. Chodzi tylko o postawę zaufania do ludzi
przy komplementowaniu zamiast podejrzliwości. Ta pierwsza postawa zawsze
wygrywa w jakości relacji z ludźmi.

--
pozdrawiam
michał