Miroslawa:

> Po co u twego boku ma tkwić nieszcześliwa istota zakochana w kimś
> innym, która z litości dała ci szansę?

Potrafiłem dać Jej dużo szczęścia i nie potrafię pogodzić się z tym,
że nie chce już go otrzymywać ode mnie.

> Zwykła ambicja nie powinna Ci na to pozwolić.

Tak byłoby w każdym innym przypadku. Z Nią tak bardzo się zcaliłem, że
potrafię się obnażyć z ambicji i dumy.

> A co do myślenia o Niej, a kochania sie z inną - jest jeden prosty
> sposób, musisz od razu być z inną? Poczekaj - tożsamość Ci wróci,
> to i szczere zaangażowanie w inny związek stanie się znów możliwe.

Wiem o tym. Ale kilka miesięcy (3-4) które już upłynęły nie wystarczyły
i zacząłem się o to obawiać. Dlatego napisałem dopiero teraz.

> Ja piszę trochę może bezlitośnie, ale ze swoich młodych lat
> pamiętam takie związki z chłopcami, którym dawałam szansę z
> litości, bo wstydziłam się zerwać nieudany (dla mnie) zwiazek.

Nasz związek był bardzo udany! Pisałem, że jest to osoba niejako
'z definicji' nie dająca szans. To nie tylko moje zdanie - Jej również.

> To dotyczyło czasu, kiedy jeszcze nie byłam dorosła (16 - 18 lat)

Mam sporo więcej. Ona tylko trochę więcej.

lost