Ja sądzę, że jest znacznie gorzej. Ludzie wykorzystują jedynie fragment
swoich możliwości. Wcale nie dla tego, że im sie nie chce (to na marginesie)
ale dlatego, że nie mają pojęcia o swoich faktycznych możliwościach. Świat
widziany, świat obiektów, produkty interpretacji, uspołecznienia oraz
autorefleksji jest dla ludzi jedynym istniejącym światem. Jest to świat w
którym człowiek sam siebie stawia w centrum ale nie uwagi tylko uwagi
zaspokajania swoich potrzeb. Przy okazji człowiek żyje tak jakby nigdy nie
wyłączał autopilota.