Tez nie akceptowalam swojego zycia. Duzo juz w nim zmienilam, ale
proces zmian ciagle trwa. Ciesze sie z kazdego sukcesu na polu rozwoju
wlasnego.
To bardzo powoli pojawia sie w moim zyciu: samodzielnosc,
systematycznosc, dbalosc o wyglad.

> Pytanie: jak trwale sie zmienic?
>Do tej pory stosowalem takie kartki motywacyjne. Wymienialem na nich konsekwencje
trybu zycia, a zeby to nie
> byly puste slowa, to dodatkowo przyklady, odwolujace sie do wyobrazni -
> sytuacje kiedy bylem z siebie niezadowolony, zalowalem czegos.

Zapewne bardziej skuteczne niz dolowanie sie i wypominanie sobie
bledow jest stosowanie afirmacji. Ale przede wszystkim trzeba
zaakceptowac swoja sytuacje, zeby pozniej zaczacja zmieniac. Cos
takiego jak zostanie swoim wlasnym najlepszym przyjacielem. Pomaga mi
kiedy pamietam zeby robic tak jakbym poradzila swojej najlepszej
przyjaciolce w danej sytuacji.

>W ten sposob usilowalem siebie motywowac do wytrwania w postanowieniu.

Wedlug niektorych teorii nowy nawyk przyswajamy w ciagu 21 dni. Jesli
21 dni pod rzad zastapisz dzialanie negatyne porzadanym, to utrwalisz
nowy nawyk na teoretycznie zawsze. Nie bedziesz sie juz musial tak
pilnowac. To tak jak z patrzeniem na zegarek na lewej rece. gdy po
dlugim czasie przelozysz go na prawa, to gdy ktos zapyta ktora
godzina, zapewne odruchowo spojrzysz najpierw na lewa reke, a dopiero
potem sobie przypomnisz ze zegarek masz na prawej rece. Te 21 dni to
czas kiedy musisz skupic uwage na tym, ze zegarek jest na prawej rece
a nie lewej. Teoretycznie po 21 dniach powinienes bez zastanowienia
zerkac na prawa reke gdy ktos zapyta o godzine. To samo dotyczy
wszystkich nawykow.
Pisze teoretycznie, gdyz nigdy nie udalo mi sie wytrwac 21 dni........
Ale chec zmiany jest i dlatego wchodza one w zycie wczesniej czy
pozniej. Wydaje mi sie ze afirmacje dziaaja najlepiej ze wszystkiego.
Sprobuj, jestes facetem, moze w Twoim przypadku metoda 21 dni
poskutkuje.

> Technika niestety nie zawsze skuteczna, czasem mam taki stan umyslu, ze
> chyba zadna "kartka motywacyjna" nie zadziala.
Krytykowanie siebie i wypominanie sobie bledow, wrzeszczenie na siebie
w glowie, ze jest sie beznadziejnym typem i kims okropnym prowdzi
tylko do do a i depresji. Do wiadczy am tego.

> Najgorsze jest to, ze przestalem juz wierzyc w
> siebie i wlasne mozliwosci.

Wiara w to ze zmiana jest mozliwa przyjdzie jak zaczniesz dostrzegac
pierwsze malutkie zmiany. Ja bylam zadowolona gdy udalo mi sie umyc
nczynia, a ostatnio jestem bardzo zadowolona gdy chociaz moment w
ciagu dnia spedze przy nauce. Dodaje skrydel. Gdy zrobie sobie 2 dni
wolnego od nauki znow popadam w dziwne przygnebienie. Przechodzi gdy
znow zajme sie tym co dla mnie najwazniejsze - w miom przypadku
ukonczenie studiow. Bywa ze oszukuje siebie mowiac, za 5 minut sie
wezme, albo wezme sie o rownej godzinie - nigdy sie nie udaje, albo -
wezme sie po filmie, albo - pogram jeszcze troche a potem siadam. Nic
z tego. Jesli ma sie udac to musze siasc natychmiast jak pojawi sie
mysl o ksiazkach, jak pojawi sie choc malutka chec.

Wydaje mi sie, ze jesli nie chce zupelnie
> "przegrac zycia" (zwrot modny ostatnio na forum Onetu), to jedynie
> rozwiazanie silowe, zmuszanie sie do wykonywania roznych czynnosci, jak
> na przyklad nauka, sprzatanie, skoro podejscie rozumowe zawodzi.

No wlasnie.
Tonelam w balaganie, teraz jest czysto i ladnie. Pomoglo mi zdanie-
perelka: WSZYSTKO MA SWOJE MIEJSCE. Rzeczywiscie.
Bardzo motywujaco wplywa na mnie program na tvn style :perfekcyjna
pani domu. Laska podchodzi do sprzatania jak do prowadzenia firmy.
Wprowadza system. Nie sprzatasz, tylko organizujesz przestrzen wedlug
systemu, co na jedno wychodzi. Tyle ze system zostaje, a pozniej
uporzadkowanie mieszkania zajmuje 5 minut.

> Chodze do psychologa, ale postanowilem napisac tutaj, bo moze ktos
> przerabial podobny problem/problemy i cos zaproponuje.


> Dziekuje za pomoc i pozdrawiam.

Pozdrawiam
Pat
Jak cos jeszcze w tym temacie to pisz. Caly czas jestem na etapie
zmian.