tren R wrote:
> michal pisze:
>> tren R wrote:
>>> Vilar pisze:
>>>> Pieknych Świąt nam wszystkim życzę.
>>>> Radości, przysmaków na stole, prezentów pod choiną, sikorek za
>>>> oknem i całego tego zimowego rozgardiaszu, który przypomina nam..
>>>> ..że..
>>>> jednak nieustannie, w jakiejś części, jesteśmy dziećmi.
>>>> Usmiechu!
>>> ale nigdy nie będę aż takim. dialog, w którym udział biorą:
>>> moja córa młodsza - M
>>> oraz ja - T rzecz dzieje się na świątecznym leśnym spacerze
>>> ***
>>> M: tata, zobacz, co to za ślady? [pokazuje ręką na ślady podobne do
>>> kół samochodu, który zawraca, wysypane gdzieniegdzie ziarnem jakimś]
>>> T: no... chyba samochód jakiś jechał.
>>> M: nieee, to dziki! dziki tak ryły!
>>> T: [sceptycznie] dziki? tak idealnie dwa dziki po półkolach by ryły?
>>> samochód, mówię ci.
>>> M: ale po co samochód by tak węszył za ziarnem?!
>>> ***
>>> abrakadabra!

>>> :)

>> Te Twoje dzieci, jak nikt, do kabaretu się nadają! Aż się prosi, żeby
>> było tych dzieci więcej! ;DDD
>> Uśmiałem się, jak dziecko! :D

> jeśli będę miał czwarte, to je raczej adoptuję :)

To już nie będzie to... :)

--
pozdrawiam
michał