trybun <M...@j...cb> wrote:
> W dniu 23.08.2022 o 23:35, XL pisze:
>> Brat MŚK i jego żona, oboje wyszprycowani wszechdawkowo, w ostatnich dniach
>> równocześnie przeszli armagedon: on - udar (szczęśliwie szybko
>> zdiagnozowany i opanowany dzięki ,,maniu lekarzy w rodzinie", no co tu dużo
>> mówić), ona - najpierw seria zasłabnięć z wpadnięciem do wanny jako
>> dodatkową atrakcją, a dopiero po piątym zasłabnięciu wykryto u niej ukryty
>> wyciek krwi ze ściany żołądka (brak jakichkolwiek znanych schorzeń tego
>> narządu, które mogłyby być powodem). Dziwiono się w szpitalu, jak ona dotąd
>> żyła, skoro jej krew była jakby rozcieńczona pół na pół z wodą, nawet kolor
>> ,,na oko" był
>> różowy, a nie czerwony.
>> Gadalam o tym ze wspominaną tu już przeze mnie przy różnych okazjach
>> znajomą pielęgniarką oddziałową, a ta do mnie konspiracyjnym szeptem:
>>
>> ,,Zaczęło się: WSZĘDZIE w szpitalach gwałtownie wzrosła liczba SZCZEPIONYCH
>> pacjentów z udarami i z krwawieniami w obrębie organów wewnętrznych, a
>> także, co dotąd było rzadkie, z trudnymi do szybkiego wychwycenia i
>> zdiagnozowania niebezpiecznymi mikrowyciekami z różnych organów czerwonych
>> ciałek, sygnalizowanymi u pacjenta w pierwszym okresie przez zasłabnięcia i
>> wykryte po badaniach katastrofalne obniżenie parametrów krwi (lawinowy
>> spadek liczby krwinek czerwonych, hematokrytu i hemoglobiny), bez
>> wystąpienia jakichkolwiek schorzeń, dla których tak wielki i szybki spadek
>> parametrów byłby typowy."
>>
>>
>>
>>
>
> Całe szczęście że rodzina jak i bliscy znajomi są w większości
> nieszpilowani, a jeżeli już to tylko po dwu dawkach.
>
>

Moja rodzina i znajomi są z przeciwnych opcji, albo czarni albo biali, bez
szarości, czyli albo nieszprycowani, albo wyszprycowani w sztok - nie ma
opcji pośredniej, co mnie dosyć dziwi. Szczęśliwie ścisła selekcja dawno
już zadziałała w gronie moich znajomych tak dobrze, że zostali tylko mądrzy
ludzie, dla których należenie do danej opcji nie ma żadnego znaczenia
towarzyskiego, ba, ci wyszprycowani są skłonni raczej się tłumaczyć ze
swojej decyzji o zaszprycowaniu (powody mają różne, nie zawsze dla mnie
sensowne, ale...), niż atakować tych nieszprycowanych. Cenne.

Ciekawe: dziś w sklepie wyszprycowana dalsza sąsiadka niespodziewanie
uderzyła do mnie z tematem wzrostu zachorowań po szprycy. Chyba bardzo się
boi - sama bardzo przechorowała całe lato, ba, nawet trzytygodniowy pobyt w
wyczekanym sanatorium spędziła chorując. Jest bardzo wystraszona. A jeszcze
niedawno, przed wakacjami, w czerwcu, kazała też zaszprycować się swojej
leciwej mamie i sparalizowanemu bratu, mając posłuch w swojej rodzinie jako
wysoceurzędnicza alfa i omega sądowa, ajwaj i ojej. Matka chorowała całe
lato, a leżący brat, jak nigdy dotąd, od pocz. czerwca miał już 3 ciężkie
zapalenia płuc leczone w szpitalu, z trzeciego właśnie go tam ledwo kilka
dni temu z trudem wyciągnięto.
Prócz własnego strachu ciężko kobicie z tą odpowiedzialnością za mamę i
brata. Tak to jest, jak się ,,poczuwa" do decydowania o innych: gdy
przychodzą konsekwencje, potrafią przygnieść.
No byłam w szoku, że ona, zatwardziała zwolenniczka szpryc, sama z siebie
wystąpiła do mnie z watpliwościami w ich sprawie i wręcz prawie z krytyką!
No no, strach musi być wielki.

Ze smutkiem stwierdzam, że większość moich zaszprycowanych znajomych i
rodziny przechorowała całe lato na mniejsze lub większe przeziębieniowe
infekcje i to po kilka w serii, wchodząc z jednej w następną po krótkich
okresach lepszego samopoczucia. Nieszprycowani nie chorowali wcale.

--
XL ??Si vis pacem, para bellum.