W dniu 2011-03-21 21:46, cbnet pisze:
> Ach, jasne, rozbawiło.
>
> Stalker, wracając do twojej niezręczności (będę sie upierał, że była
> to jednak co najmniej niezręczność z twojej strony), przeczytaj sobie
> uwaznie tę swój post z tym co nazywasz "analogią do wsiadania",
> ale łącznie z elementami takimi jak "konia... ups, partnera", czy
> "klep, klep, dobra kobyła/ogier, jak cudnie daliŚMY radę, co nie?".

A widziałeś kiedyś wyścig, który wygrał sam jeździec, albo sam
wierzchowiec? :-)

I jeszcze cytat, bo może Ci uciekł:

"...napisałem o "wiernym rumaku", a nie o "ochwaconej kobyle", "chudej
szkapie" etc...." :-)

Nie widzę problemu, żebyś się upierał, przy niezręczności, prosiłbym
jednak, żebyś się upierał przy tym przy mojej oryginalnej wersji, a nie
swojej interpretacji ;-)

> To co zapodałeś to coś o wiele więcej niż analogia do wsiadania,
> ale niestety przyrównanie relacji pomiędzy partnerami do relacji
> jeździec - przysposobiony_aby dawać_radę_wierzchowiec.

A co ja napisałem w swoim poście, na który odpowiadasz? :-)

"...Analogii zakończonej opisową "wrzutką" stanowiącą zaproszenie i bazę
do zabawy formą i słowem..."

Stalker