Darek; <2...@n...onet.pl> :

> Hej,
> jestem z kobietą już kawał czasu, jednak ona
> jest typem osoby bardzo zamkniętej w sobie jeśli
> chodzi o ukazywanie uczuć. Gdy jest jej źle po
> prostu milczy i zieje chłodem.

A jak było na początku relacji - próbowała wyjawiać swoje zdanie?


> Wszystkie
> wyznania muszę z niej wydobywać niemal siłą,
> aby się dowiedzieć co jest nie tak. Jednak
> zaświtał mi pewien cień nadzieji, bo kilka
> razy (2-3) otworzyła się przede mną i opowiedziała
> w miare bez skrepowania o uczuciach swoich i myslach,
> no i to bardzo różniło się od tego, z czym mam do czynienie na ogół.
> Mi i tak dużo wiecej mowi, niz ludziom wokol siebie, ktorym generalnie
> nic osobistego nie mowi. Stąd moje pytanie: jakiego typu zachowaniami,
> gestami, czynami sprawić, by zaczela sie czesciej otwierac, by
> poczula zaufanie i sama zaczynale takie rozmowy z glebi serca?
> Jak zachowywać się gdy ona mowi? Sluchac w milczeniu i dawac jej jak najwiecej
> czasu, czy czesto samemu zaczynac nowe watki i wtracac swoje "3 grosze"?
> Ma ktos jakies namiary, gdzie opisane jest jak postepowac z takiego
> typu osobowoscia? Bo chcialbym, zeby mowila sama i czesto to co czuje.

Doszedłem do całkiem ciekawego wniosku - gro ludzi szuka w związkach
jedynie/głównie akceptacji - każdy brak akceptacji/nieakceptację
odbierają jako zagrożenie i zaprzeczenie związku. Więc najprościej -
dając jej akceptację.

Flyer
--
gg: 9708346
http://flyer.uczucia.com.pl/