W Usenecie XL <i...@g...pl> tak oto plecie:
>
>>>>>>> Pot to atrybut ciała, nie wada ani zaleta. Tak jak kolor
>>>>>>> oczu, zapach, głos. Kiedy się kogoś naprawdę kocha, to
>>>>>>> wszystko w nim, więc także ciało.
>>>>>>
>>>>>> Dopóki się kocha - tak, jest nawet silnym afrodyzjakiem.
>>>>>
>>>>> Dla mnie nie ma "dopóki". Nie czynię takich założeń...
>>>>
>>>> Ale ja nie ośmieliłam się czynić takowych założeń za Ciebie.
>>>> Qra, natomiast potem był to już odpychający smrodek
>>>
>>> Zapewne gdybym żyła z kochanym brudasem, to też jego pot w końcu stałby
>>> się odpychający - bo w końcu ileż można kochać brudasa... Ale na pewno
>>> to nie zapach potu stałby się początkiem końca, lecz permanentna postawa
>>> wobec mnie, czyli lekceważenie moich odczuć... wszelkich.
>>> No, ale to mowa bezprzedmiotowa i trzeba sytuację odwrócić - wszak
>>> brudasem nie zainteresowałabym się nigdy, a nie wierzę, aby brudas mógł
>>> się zawczasu maskować czystością ;-PPP
>>
>> Nienienie... Nie chodzi o brudactwo. Ludzki pot może mieć specyficzny
>> bardzo indywidualny zapach, ja się z takim przypadkiem spotkałam u
>> człowieka bardzo dbającego o czystość (zastanawiam się, czy ta lekka
>> obsesja na tle mycia, wielogodzinne kąpiele, nie intensyfikowały
>> wydzielania potu), więc akurat brudasem go nazwać nie można. No w
>> każdym razie bardzo mi pachniał. Najpierw to było pociągające. Czemu
>> się nie dziwię, jeśli w zestawie moich odjazdowych zapachów jest
>> etylina, lakier do drewna i wszelkie perfumy na bazie ambry. Tyle że
>> jak pociąg odjechał, to została tylko smuga... "niezapachu".
>
> Może czosnkiem się objadał???

Nie. Za to na pewno pizzą i kokakolą.

> Albo co...
> Podobno zapach potu Murzyna dla białej kobiety jest ntg, no ale ze wzgl.
> osobistych oraz obiektywnych nie sprawdzałam. Nie żebym była rasistką,
> ale... Nie był Murzynem przypadkiem?

Z zewnątrz był bardzo biały, w środku bardzo rasista. Ale kto wie... może
się maskował?

Qra