"Usmiech_Duszy" <u...@o...pl> wrote in message
news:503c.00000810.40b0e1fd@newsgate.onet.pl...
> Zakochałam sie do szalenstwa w nie najmłodszym juz mezczyznie po
dlugoletnim
> pobycie we francuskiej Legii Cudzoziemskiej.Byl na wojnach w
Jugoslawii,Afryce
> i gdzies tam jeszcze a przedtem spedzil kilka ładnych lat w polskich
szkołach
> wojskowych.Chyba podswiadomie cale zycie szukałam tzw.mocnego faceta
> ale.......znalazlam takiego ,ktory jest za "mocny" i nie umiem z nim
zerwac , w
> dodatku nie wiem dlaczego.Jednego dnia mowi,ze mnie kocha a drugiego ,ze
to
> wszystko nie mam sensu i zrywa ze mna i ze wszystkimi bo,cytuje:"taki ma
> porąbany charakter,wiele przeszedl w zyciu i do nikogo sie nie bedzie
> dostosowywal",trzeciego upija sie do nieprzytomności,czwartego konczy ze
soba i
> tak w kółko a jednoczesnie w miedzyczasie potrafi byc wspaniałym facetem
na
> poziomie Harwardu jakim mnie na poczatku zafascynował sobą.Wiecej mnie
rani niz
> wspiera i okazuje uczucia.To ja uczylam go zwyklego,niewinnego pocalunku
na
> dzien dobry czy dobranoc ,nie umie i chyba juz nie nauczy sie okazywania
uczuc
> chociaz jest juz grubo po trzydziestce i przedtem był juz w związkach z
> kobietami,które sie rozpadły.Nigdy nie założył rodziny a ja.....Jest to
moj
> pierwszy powazniejszy związek,jestem wykształconą, bardzo
wrazliwą,romantyczną
> uczuciową i subtelną osobą ale przy nim powoli zaczynam stawac sie
> rosliną,wszystko dla niego,staram sie przewidziec kazdy jego ruch aby
sprawic
> mu radosc czy przyjemnosc a tymczasem im bardziej okazuję mu miłość i
> przywiązanie ,tym bardziej On potrafi mnie "gnoić" słowami czy
gestami,potem
> czasami przeprasza mnie i kaja sie ale ile przeprosin mozna sluchac i tak
w
> kółko.Nie jestesmy nastolatkami,bliżej nam do czterdziestki niz
dwudziestki,ja
> tez przeszlam pewne ciezkie dla mnie psychicznie rzeczy w zyciu ale On sie
z
> tego wysmiewa,mowiąc ,ze nie ma nic straszniejszego niż wojna.Wie dobrze
,ze
> mnie rani ale mówi,ze już nie potrafi sie zmienic.Poznalam paru jego
kolegow po
> Legii ,jeden pracuje ale jest narkomanem,drugi mieszka pod mostem ale
dobrze mu
> z tym,trzeci zrobil wielką kariere zawodową i spi po 4 godziny na dobe ale
poza
> pracą jest jakby nieobecny i olewający wszystkich i wszystko....Oni
wszyscy
> maja większe lub mniejsze odchyły psychiczne po tych wojnach i obawiam sie
ze
> On w jakis sposob wyżywa sie i mści sie na mnie za swoje przejscia w
wojsku.To
> ja mu ustepuje,wybaczam,podporządkowuje sie.....Widzial okropności,widzial
jak
> gineli jego kumple ale Im ,którzy przezyli nie udzielono zadnej pomocy
> psychologicznej po tych wojnach i mimo,ze pozują i jakby sa tzw .mocnymi
> facetami ,to jednak chyba w sercu i glebi duszy ich przezycia wycisneły
takie
> piętno ,ze wyją i płaczą w poduszke po kryjomu ale i przy okazji ranią
osoby
> wokoło.A ja nie wiem jak mu pomoc,jak doprowadzic do tego,zeby nasz
związek byl
> w miare normalny a nie toksyczny dla mnie,stoje przed decyzją rzucenia dla
> niego kraju,rodziny,przyjaciól,Polski,poswiecenia wszystkiego (On nie
mieszka w
> Polsce a ja nigdy nie chcialam emigrowac) ale obawiam sie ,ze nie da mi
zadnego
> oparcia psychicznego w obcym kraju i bedzie dalej postepował ze mną
jeszcze
> gorzej.Kocham go i chce założyc z nim rodzine i mieć dzieci ale bardzo
boje sie
> przyszłosci i nie umiem sie odkochac,chociaz probowalam,psychicznie
zaczynam ja
> sama juz powoli 'wysiadac" a jednoczesnie bardzo chce mu pomóc..Co mam
robić?
> Ania

no napewno pozniej bedzie jeszcze gorzej. zastanow sie czy chcesz pelnic
role rybki akwariowej.
facetowi rzeczywiscie chyba nie jest latwo. tylko czy chcesz poswiecic sie
zeby on mial na kim wyladowac emocje? jak znam zycie to pewnie i tak sie
poswiecisz. wlasciwie to przeciez podjelas juz decyzje. a jesli zalezy ci na
sobie to musisz byc silna i zapomniec calkowicie bo nie masz z nim
przyszlosc. fakt ze twoj chlopak potrzebuje pomocy. ale specjalistycznej.

--
oloix revolutions
-------------------------
gg:3423177
tlen: oloix