W dniu piątek, 30 marca 2018 06:43:38 UTC+2 użytkownik LeoTar Gnostyk napisał:
> W dniu 30.03.2018 o 03:51, Jakub A. Krzewicki pisze:
> > W dniu piątek, 30 marca 2018 01:20:37 UTC+2 użytkownik XL napisał:
> >> <z...@g...com> wrote:
>
> >>> Ze złymi psami jest taki problem że się ich nie głaszcze. Można
> >>> je najwyżej kopnąć jeśli stoi na drodze i warczy. Twój wybór:)
>
> >> ,,Zły pies" (wg tabliczki) to właśnie taki, który nie pozwala się
> >> głaskać każdemu, kto przechodzi - na tym właśnie polega zadanie
> >> DOBREGO psa. Warczy tylko na złych ludzi, bo od tego jest.
> >> Kopnięty przez nich - nie ucieka, lecz odgryza nogę, która kopie.
> >> Dobry pies!
>
> > Że się wtrącę. Musisz pamiętać jednak Iksi, że pies powinien
> > ograniczyć się do takich działań na terenie obejścia. Wtedy jest
> > wszystko OK i tak trzymać. Powinien jednakże wstrzymywać swoje
> > instynkty obronne wobec przechodniów, którzy po prostu tranzytują
> > pieszo drogą publiczną w jego okolicy. Nieważne czy dobrych, czy
> > złych czy najbrzydszych dziadów. Ma określone zadanie odtąd dotąd.
>
> Że się wtrącę. To co proponujesz Jakubie, to podejście buddyjskie do
> problemu dobra i zła: zajmować się tylko sobą, zgłębiać siebie a innych
> nie ruszać nawet jeżeli - według Ciebie - czynią zło. Innymi słowy trwać
> w społecznej izolacji i nie próbować zmieniać swego otoczenia
> społecznego nawet będąc przekonanym, że moja, Twoja metoda jest tą,
> która może radykalnie zmienić relacje społeczne. A o takie, aktywne
> społecznie podejście, walczy Zachód. Przyznaj się, która metoda jest Ci
> bliższa: metoda Orientu czy też Zachodu? W końcu, pomimo fascynacji
> Orientem, jesteś chyba produktem naszego Zachodka.

Nie ruszać złych do momentu, dopóki czynnie nie ingerują w społeczność.
Czyli gryzą. Poszczekać to sobie mogą.

Wobec takich, co przygotowywali się w stopniu zaawansowanym do gryzienia, czyli
prowodyrów i hersztów, w społecznościach buddyjskich były oczywiście stosowane
metody m.in. kung-fu i ninjutsu, już nie mówiąc o prostszych działaniach jak
wypędzenie czy baty na gołą sempiternę.

Najbardziej podoba mi się to, że ci najbardziej agresywni szkodnicy to zaraz
zaczynali jakoś tak chorować albo mieć inne niespodziewane wypadki (napad
rabunkowy, pobicie przez zazdrosną kochankę etc). Po to, żeby ich zew się
zanadto nie roznosił po publicznych salach wydziału kar i nie konsolidował
reakcji łańcuchowej frustratów. Oczywiście kochanka była podstawiona, a w razie
gdyby to nie pomogło, to kolejne nieszczęścia wreszcie doprowadzały
do zmniejszenia populacji takowych złoczyńców.