Ta historyjka zaczerpnelam z broszury Jacka Santorksiego "Pytania i
odpowiedzi".

Podczas wykładu profesor filozofii wziął do ręki spory słoik po majonezie i
wypełnił go po brzegi dużymi kamieniami. Potem spytał studentów, czy - ich
zdaniem - słój jest pełny, a oni potwierdzili. Wtedy profesor wziął do ręki
pudełko żwiru, wsypał żwir do słoika i lekko nim potrząsnął. Żwir
oczywiście, stoczył się w wolną przestrzeń między kamieniami. Profesor
ponownie zapytał studentów, czy słoik jest pełny, a oni ze śmiechem
przytaknęli. Teraz profesor otworzył pudełko piasku i wsypał piasek do
słoika, potrząsając nim energicznie. W ten sposób piasek wypełnił pozostałą
jeszcze wolną przestrzeń. Wtedy profesor powiedział: "Chciałbym, abyście
wiedzieli, że ten słój jest jak wasze życie. Kamienie to rzeczy w życiu
najważniejsze: wasza rodzina, wasz partner, wasze dzieci i wasze zdrowie.
Gdyby poza tym nie istniało nic innego, wasze życie i tak byłoby pełne.
Żwir - to inne, mniej ważne w życiu rzeczy: wasze mieszkanie, wasz dom albo
wasz samochód, piasek zaś symbolizuje bardzo drobne życiowe sprawy. Jeżeli
najpierw napełnicie słój piaskiem, nie będzie już w nim miejsca na żwir; a
tym bardziej - na kamienie. Tak jest w życiu: jeśli poświęcicie całą waszą
energię na drobne rzeczy, nie wystarczy jej wam na rzeczy istotne. Dlatego
dbajcie o to, co naprawdę ważne - poświęcajcie czas swoim dzieciom i swojemu
partnerowi, dbajcie o zdrowie. Zostanie wam jeszcze dość czasu na pracę,
zabawę itd. Najwięcej uwagi poświęcajcie dużym kamieniom - one są tym co się
naprawdę liczy w życiu. Reszta to piasek".




--
Serwis Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/