Elżbieta napisał(a):

> W trakcie składania zeznań na Policji uprzedzono mnie, że może dojść do
> przesłuchania dzieci - stąd moje obawy.

Zawsze tak gadają, nigdy tego nie robią. To nie takie proste, musiałby
być psycholog przy tym. Nawet jak trzeba, to im się nie chce w to bawić.

> Daruj sobie takie stwierdzenia.
> Jak myślisz - po co poprosiłam o pomoc? Może własnie jestem myślącym
> człowiekiem i nie chcę się ośmieszyć?

To wcale nie było atakiem na Ciebie. Ale w sądzie różnie bywa. To sędzia
prowadzi sprawę i nie możesz wchodzić w jego, czy prokuratora
kompetencje. Całkiem niedawno widziałam, jak sędzina zjechała moją byłą
teściową, tylko za stwierdzenie "ale ja wiem, bo rozmawiałam z prawnikiem".
Przygotuj się na to, że będziesz tam tłem a unikniesz nieprzyjemności.
Bądź tam, słuchaj uważnie, rób notatki, nie wyskakuj z niczym póki Cie
nie zapytają i nie wywalaj asów z rękawa. Wywlekanie rodzinnych spraw
nie jest miłe, więc lepiej pozostawic to na ostateczność. Jak bedzie
trzeba, to zareagujesz. A może się okazać, że nie będzie trzeba, albo
też, że nie dadzą Ci dojść do głosu. Tego nikt nie wie. Więc podejdź do
tego ze spokojem. A nade wszystko nie podważaj autorytetu sądu, czy
prokuratora i nie okazuj im, że cos robią źle czy nie tak, bo są na to
strasznie wyczuleni. Lepiej się przygotuj wszystkie talenty
dyplomatyczne jakie masz. Jeśli tak zaczniesz przedstawiac sprawę, jak w
poprzednim poście, to nie będzie dobrze. I to Ci napisałam.
Niepotrzebnie się uniosłaś.

Eulalka

PS. Przepraszam, jeżeli zabrzmiało za ostro, ale to naprawde nic w
porównaniu z tym co możesz usłyszec na sali sądowej, jak z czymś
wyskoczysz :(