Witam, to i ja sie wtrace, ale troche z innej beczki.
Sprawa sprzed 3 lat, ale z kolei moja wdziecznosc dla sprawnosci personelu,
w konkretnym miejscu nie slabnie. Moj syn mial 6- lat, kiedy bedac ze mna na
wakacja stlukl szybe... doznal urazu(cieta rana kilkunastocentymetrowa z
przecięta tętnica, nerwem lokciowym, sciegnami i co tam jeszcze moglo byc).
Bardzo powazny stan, do najblizszego szpitala 30km- wyjechalam naprzeciw
karetki i bysmy sie spotkali, za posrednictwem policji laczono mnie z
nadjezdzajaca karetka. Spotkalismy sie w polowie drogi. Synkowi udzielono
pierwszej pomocy i odwieziono do szpitala w Nowym Saczu. Byl to moj pierwszy
tak bliski kontakt ze sluzba zdrowia. Chirurg bedacy na dyzuze robil
wrazenie nieprzyjemnego gbura- okazal sie jednak swietnym fachowcem. Szpital
bardzo czysty, oddzial dzieciecy kolorowy, personel uprzejmy, usmiecham sie
czasami gdy syn mowi ze mu sie tam podobalo, i ze przeciez nic go nie
bolalo, ale to zasluga dobrej opieki. Tymardziej iz ja bylam tak przerazona
sytuacja i skupiona na synu iz nie wplywalam w zaden sposob- nawet rozmowa
na jakosc tej opieki. W piec dni po operacji syn zostal wypisany do domu,
mial na rece gips i zalecenie zgloszenia sie na zmiane opatrunku, potem na
usuniecie szwow(bylo ich ok 14) I szok- wielkie miasto, mnostwo szpitali-
myslalam ze w rodzinnym miescie opieka medyczna nie bedzie odbiegala
standardem od tej w Nowym Saczu- a tu brudno, kazano rozwinac mi opatrunek
na stole na ktorym byly jeszcze resztki sciaganego przed chwila gipsu,
kolejki, pielegniarki ciagle nieobecne lub dokrecajace srubki w okularach
skalpelem:-).
Trafilam po zagojeniu rany do neurologa- byl zdziwiony, ze syn po takim
urazie ma pelna wladze w rece, mial tylko slabe czucie w najmniejszym
palcu(juz ok)
Nie musze mowic jak bardzo jestem i bede wdzieczna odpowiedniej reakcji
personelu i chirurgowi, ktory uratowl dlon mego syna
Roma