"sellina"
>wszystko musi byc tak jak mama chce i nie
> ma gadania; probojemy z tata sie tym nie przejmowac, ale gdy widzimy jej
> obrazona mine to normalnie diabli nas biora i czasami, ktores z nas
> wybucha - wtedy mamusia z placzem leci do sypialni i beczy - co owocuje
tym
> ze osoba "winna" musi ja przepraszac; istny cyrk, smiechu warte, ale nam
nie
> jest do smiechu

No coz, mamie przydalaby sie terapia u jakiegos dobrego psychologa...... Ja
wcale nie zartuje..... I to na poczatku jej kariery jako matki, bo teraz to
juz musztarda po obiedzie. A jak to bylo, kiedy bylas niemowleciem,
dzieckiem? Wlasciwie nie musisz odpowiadac, jesli to zbyt bolesne...

serdecznie pozdrawiam

Ania