> No coz, mamie przydalaby sie terapia u jakiegos dobrego psychologa......
Ja
> wcale nie zartuje..... I to na poczatku jej kariery jako matki, bo teraz
to
> juz musztarda po obiedzie. A jak to bylo, kiedy bylas niemowleciem,
> dzieckiem? Wlasciwie nie musisz odpowiadac, jesli to zbyt bolesne...

na poczatku mamy kariery jako "mama" - byla instytucja zwana babcia, babcia
sprzatala, karmila - nawet na poczatku to do babci mowilam "mama"; potem
wyjechalismy do Niemiec, a tam od rana do wieczora bylo przedszkole; gdy
wrocilismy znow - babcia, a potem to juz sama sie ze soba bawilam w dom.

moze to teraz dziwnie zabrzmi, ale nie chce miec wlasnych dzieci.

:)

sellina