> Po drugie powinnaś
> jak najprędzej zbadać sobie poziom prolaktyny. Przypuszczam,
> że twoja depresja ma podłoże wyłącznie w rozstroju
> hormonalnym(...)

To co napisałeś wydaje mi się najwłaściwsze. Ta depresja subtelnie ale
jednostajnym krokiem wkracza w moje życie. Dawałam sobie radę, gdy życie mnie
nie pieściło a teraz nie ma wystarczających czy nagłych powodów, by w nią
wpaść. To po prostu wielkie uczucie puski, zobojętnienia, automatyzacji jaka
mnie ogarnia. W dodatku jakoś nie mam ochoty dzielić się spostrzeżeniami z
lekarzem, jakby czując że to nie możliwe że już potrzebuję aż takiej pomocy!!!

Taka pułapka. Pustka.

O rany, wszystkim ogromnie dziękuję.
Jak zaczęłam czytać o depresjii to naprawdę z lekka się przestraszyłam, że to
taka poważna sprawa. Do tej pory uważałam, że muszę się brać w garść i tyle.
Zresztą nigdy aż tak dziwnie pusto nie było.
I niby nie myślę o samobójstwie ale ten nastrój nie pozwala mi już normalnie
funkconować. Zaczynam to dopiero spostrzegać.

Dziękuję raz jeszcze wszystkim głosom.

Gorzka

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl