Brunette wrote:

> w takim razie ten strach
>
> co z nim?
>
> z rozsądku wynika?
> z błędów, które nazywane są przez ludzi doświadczeniem?
> a może leży wśród innych priorytetowych konieczności istot myślących?

IMO z koniecznosci swiadomosci- pragniemy wiedziec, miec pewnosc,
bezpieczenstwo...
nasz rozumek tego pragnie, o jak bardzo...

> ta mniej czy bardziej wszechobecna niepewność
>
> nie lubię jej, ale zawsze kręci się wokół mnie, rzuca na szyję jak uliczna
> dziwka przechodniom

chyba lepiej miec swiadomosc niepewnosci niz tworzyc fikcje
po to tylko, aby sie uspokoic na krotka mete

ale to nie niepewnosc sie na nas rzuca
- to tylko leki i pragnienia hasaja sobie wtedy w glowie
(trudno sobie z nimi poradzic, ale mozna)

...a pragnienia niestety w postaci obawy, ze sie nie spelnia...

> na pewno dążę do absolutnej pewności
> na pewno już wiem, że nikt mi jej nie da

nikt z nas nie jest wszechwiedzacy
choc chcialoby sie;)

> więc na co ciągle czekam i czekam

moze na fakty, na to co jest?
moze na rozroznienie produktu wyobrazni od rzeczywistosci?

> ile myśli może narodzić się w nas w ciągu ułamka sekundy?
>
> rany, czasem mam ochotę nie myśleć
> to jak komplikowanie sobie życia

uswiadomienie sobie tego, czym sa mysli przychodzace w czasie niepewnosci jest
IMO dobrym sposobem na odzyskanie przyjemnosci z myslenia ;)))

wtedy wszystko staje sie IMO prostsze

> z jednej strony wszystko wydaje się być prostym, nieskalanym
> z drugiej złożonym i nieczystym

prostota, nieskalanosc, zlozonosc, nieczystosc...
a gdzie tu rzeczywistosc?

> a to jedno i to samo

dokladnie:)

> ...

--
pozdrawiam
Zelig9:)

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl