baciu <s...@w...pl> napisał(a):

[cut]
> Bóg jest Duchem stworzenia, a jego działanie objawia się w miłości
> do istoty... czyli do nas samych i do drugiego człowieka.
> Miłość przejawia się w wierze w wartość człowieka, który jest,
> który istnieje.

A co z miloscia do cierpiacych na nieuleczalne choroby dzieci, ktorym nijak w
cierpieniu ulzyc nie mozna?

> Duchowość człowieka polega na tym, że człowiek zauważył swoje istnienie.
> To oznacza że wyłonił się z otoczenia, chociaż nie rozumie co to
> znaczy. Jego poziom niezrozumienia jest wywołany nieumiejętnością
> intuicji myślenia. Intuicja związana jest z planowaniem i sumieniem,
> tak że wysoki stopień przywiązywania uwagi do idei które mu wtłoczono
> nie pozwala mu stać się duchowym.

Moglbys zdefiniowac pojecie 'duchowosci'? Bo nie rozumiem - termin jest dosc
szeroki i przerazliwie malo konkretny.

Co to jest 'intuicja myslenia'?

[cut]
> Wiara w wielkość człowieka nie jest wywyższaniem go, bo jest
> to jedynie wywyższenie ze świata.
> Wywyższa się człowiek we własnym imieniu gdy wywyższa się spośród
> ludzi, wówczas innych traktuje nierównymi sobie a więc nie wierzy
> w wartość i wielkość człowieka.

Czyli - mamy sie nie porownywac z innymi? To by bylo zdrowe, ale raczej
niemozliwe.

[cut]
> Uważam, że sposób podejścia do kultury jako czegoś czemu on
> ma być posłuszny jest zabijaniem duchowości. Żadna idea nie jest
> wyższa od istoty człowieka na tym świecie, bo jeśli jest staje
> się jego bożkiem, któremu oddaje cześć.
> Posłuszeństwo wobec kultury oznacza zaniżanie wartości człowieka
> wobec kodeksów określających krępująco jego zachowanie. Wiąże się
> również z uprzedzeniem do tych uznanych jako "niekulturalni".

Kultura nei jest bytem 'samym dla siebie'. Powstala, bo tego chcielismy,
istnieje - bo chcemy. Krepuje - ale w jakims celu. Wolnosc w kulturze polega
na refleksyjnym podejsciu do jej norm i nieprzyjmowaniu ich dlatego, ze
sa 'obowiazujace' ale dlatego, ze sluza unikaniu cierpienia.

[cut]
> By zrozumieć duchowość nie da się nauczyć jakiejś ideologii,
> bo do tego trzeba uwolnić intuicję. Nikt tego nie zrozumie, może
> jedynie powiedzieć mniej lub bardziej "poprawnie" co się z
> tym wiąże i jak duchowość objawia się w świecie.
> Uwolnić umysł jest trudno, bo trzeba zaprzeczyć temu od czego
> jest się uzależnionym i czego się pragnie i na co jest się
> zaprogramowanym. A jesteśmy uzależnieni od pochlebstw, od
> systemu w którym chcemy by poklepano nas gdy robimy dobrze i
> dano w tyłek gdy robimy źle.
> Tak oducza się myślenia w szkole i tak oducza się świadomości
> moralności.
> Dobra i zła nie da się tak "nauczyć",
> tak można tylko stać się ślepym naśladowcą i fanatykiem.

A jak mozna nauczyc dobra i zla?

ziemiomorze


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/