Użytkownik "Robert" <u...@o...pl> napisał w wiadomości

> Postepowanie bylo ze wszech miar prawidlowe, gdyby nie bylo ostrego obrazu
> na siatkowce, poprawa niedowidzenia na pewno bylaby mniej zadowalajaca.
>
Nie wiem co tu mogło być zadowalającego albo nie, skoro tej poprawy
wcale nie bylo. Być może jako dziecko za mało chodziłem z zasłoniętym okiem
i to spowodowało, że zmiany nie nastąpiły. Po jakims czasie przestałem nosić
okulary i dopiero jak po kilkunastu latach zrobiłem prawo jazdy, musiałem
sobie wyrobić nowe okulary. Chociaż okuliści przestrzegali, że wada będzie
się pogarszać jeśli nie będę nosił ich nosił, to po tym czasie nienoszenia,
wada była na tym samym poziomie. I tutaj co mnie zaciekawiło. Zacząłem
ostatnio ćwiczyć wzrok na takim "słoneczku" z rozchodzącymi się ze środka
liniami, odpowiednio pokolorowanymi, zrobionym wg. ksiażki Bates'a oraz na
tablicy snell'a z literkami (chyba tak to sie nazywa). Widzę poprawę,
chociaż niedawno okulistka twierdziła, że w moim wieku (28 lat) jakakolwiek
poprawa jest niemożliwa. Dlatego uważam, że jeśli okulista wyraźnie sobie
nie radzi, tak jak w przypadku Agatki, to można się wspomóc ćwiczeniami
wzroku. Na pewno nie zaszkodzą.
I jeszcze jedno. Jeśli ktoś nie boi się ciemności, to świetmym
odpoczynkiem dla oczu jest jazda na rowerze, bieganie lub spacer po ciemnym
lesie. Poświata księzyca lub łuna znad miasta skutecznie oświetlają drogę na
tyle, że można się spokojnie rozeznać w sytuacji. Dużo pracuję przy
komputerze i taka jazda wieczorna bez swiateł jest bardzo kojaca dla wzroku.
Polecam.
--
Pozdrawiam
Trapez
www.trapezonet.republika.pl