Użytkownik "lkgm" napisał w wiadomości

> jak w temacie :(

Mnie pomogła książka, którą przeczytałem 10 lat temu. To była książka "Obudź
w sobie olbrzyma" Anthony'ego Robbinsa. Był tam rozdział o tozsamości
człowieka.
Na tożsamość składają się dobre, złe i obojętne przekonania, które
wykorzystujemy do zdefiniowania własnej osobowości. One implikują o naszej
wyjątkowości i odrębności.
Mechanizm myślowy każdego człowieka w oparciu o te przekonania działa mniej
więcej tak, iż zakładając, że nasze zdolności i możliwości są niezmienne,
jednak zakres ich wykorzystania zależy od tożsamości czyli od tego, jak
definujemy siebie.

Otóż jednym z elementów tożsamości każdego uzależnionego palacza jest
przekonanie, że jest się palaczem. Przekonanie!
Wystarczy więc wyrzucić z własnego sysytemu przekonań (z tożsamości) to
przekonanie właśnie i zastąpić je innym przekonaniem (ja zastosowałem
przekonanie, że nie jestem jakąś śmierdzącą popielniczką, tylko mężczyzną
czystym, schludnym, dbającym o zdrowie fizyczne i emitującym subtelny męski
zapach dobrych kosmetyków).
Każdy może zastąpić to samo przekonanie, że jest palaczem innym niż mój
pomysłem. Musi on dla danej osoby być jednak bardzo ważnym przekonaniem,
żeby osiągnąć cel.

Efekt? Nie palę już od 10 lat. Wiem, że nigdy nie zapalę, mimo, że moja żona
kopci jak parowóz w domu. Nie przeszkadza mi, kiedy ktoś pali przy mnie.
Śmieszy mnie tylko, kiedy widzę człowieka przypalającego śmieszną papierową
rurkę wypełnioną brudnym zielskiem. Widzę, jak wciąga niebieski dym w
siebie, zaraz potem wypuszcza szary spowrotem i zastanawiam się, po co to
robi... ;))
I jeszcze jedno: Od dziesięciu lat towarzyszy mi świadomość, że dużo
trudniej było mi przywyknąć do palenia (trwało to koło siedmiu dni w
męczarniach) niż rzucić. To była jedna chwila.
Acha! Nie używałem silnej woli. Nie miewam jej...

Pozdrawiam
michał
--
Głupia konsekwencja jest chochlikiem małych umysłów (Ralph Emerson)