Użytkownik jacob bekker <j...@f...net> w wiadomości do grup
dyskusyjnych napisał:TI%X5.2897$b...@n...flash.net...

> To tylko tak Ci sie wydaje. Przeciez dosc jasno sie wypowiadasz.

To są zupełnie różne sprawy. Można posiadać wysokie IQ i dużą wiedzę, można
świetnie dawać sobie radę w kręgu najbliższych przyjaciół, a na szerszym
forum nie umieć wykrzusić ani słowa. Emocje bardzo trudno poddają sie
świadomej kontroli. Poza tym wiadomo też, że niektórym ludziom łatwiej
przychodzi pisanie niż mówienie i odwrotnie. Kilka słów skreślonych na grupę
dyskusyjną absolutnie nie przesądza o typie zachowań wśród szerszego grona
osób.

> Nie wmawiaj sobie tego co nie jest.

Myślę, że samospełniająca się przepowiednia jest tu rzeczywiście ważnym
czynnikiem, ale genezą takich utrudniających społeczne kontakty zachowań
może być zupełnie co innego, np. skojarzenie w przeszłości pewnej negatywnej
reakcji emocjonalnej z daną sytuacją.

Niebagatelnym czynnikiem są też pewne
skłonności wrodzone jednostek, co podnosi ich podatność na odczuwanie lęku w
określonych sytuacjach. Znaczenie mogą mieć też i inne aspekty, takie jak
subiektywna ważność grupy, poczucie własnej wartości, społeczne oczekiwania
wobec naszej osoby, ambicje, motywacja itd. Z drugiej strony irracjonalne
obawy przed wystąpieniami publicznymi często nie mają związku z inteligencją
czy wiedzą danej osoby. Trudno sprowadzić całą sprawę jedynie do wmawiania
sobie problemu, podczas gdy np. sama myśl o publicznym wystąpieniu wywołuje
przyspieszone bicie serca, a odezwanie się faktycznie blokuje myśli, odbiera
oddech i powoduje pocenie się.

> Moj Przyjaciel (niestety juz nie zyje) wmawial sobie, ze ma dwie lewe rece
i
> ze oproc zagotowania wody na herbate nic nie potrafi zrobic, czyli tak
stale
> programowal swoj mozg i tak sie stalo.

Wmawianie sobie, że się nic nie potrafi (nota bene, może tak po prostu było
mu wygodnie? ;)) jest trochę czymś innym niż autentyczne problemy
pojawiające się niemal automatycznie na forum społecznym, wywołujące
dodatkowo eksplozję emocji i reakcji fizjologicznych oraz poważnie
utrudniające normalne funkcjonowanie.

> Czlowiek nigdy nie powinien sobie wmawiac, ze czegos nie potrafi, bo tak
> wlasnie moze sie stac.

Sęk w tym, że często geneza tego typu problemów nie ma nic wspólnego z
autosugestią. Później - owszem, jest to swego rodzaju perpetuum mobile, ale
poprzez spłycanie problemu i sprowadzanie go do mimowolnych życzeń, nie
dojdziemy jego prawdziwych przyczyn. Tak na dobrą sprawę - któż świadomie
wmawiałby sobie rzeczy, tak bardzo utrudniające mu kontakty społeczne i
wywołujące szereg nieprzyjemnych odczuć? Gdyby sprawa polegała jedynie na
pozytywnym myśleniu, gabinety terapeutów świeciłyby pustkami. ;)

Pozdrawiam,
Diana