Użytkownik pisze:

> czyli mam rozumiec, iz uzylas tego porowanania "niefortunnie"?

Użyłam, bo miałam taką potrzebę. I uzasadniłam dlaczego.

> A TO TRZEBA BYLO OD RAZU TAK PISAC ;)

Sądziłam, że to jest zrozumiałe.

> imo wszytsko zalezy od problemu, od sytuacji. nie mozna zalozyc, iz
> zawsze i w kazdej sytuacji nalzey reagowac tak samo.

Dla mnie jasne jest to, że jeśli ktoś bliski przychodzi do mnie z problemem,
to staram się przynajmniej go wysłuchać (jeśli nie potrafię pomóc), a nie
robię w tym momencie wymówek z jakiegoś zupełnie innego, błahego powodu.

>> Tym
>> bardziej dziwi mnie, że zachowanie "pogubionej" w takiej sytuacji
>> określasz mianem "lekceważeniem uczuć męża".

> to sie dziw.

To jest argument?

> dla mnie pogubiona zachowala sie dziecinnie. imo
> dzieci biegna do mamusi z kazdym swoim przezyciem, bo same nie
> umieja sobiejeszcze z tym poradzic.

Obyś nigdy nie stanęła twarzą w twarz z sytuacją, w której będziesz potrafiła
zachować się tylko jak dziecko.
Zresztą nie o tym rozmawiałyśmy, lecz o Twoim zarzucie, że "pogubiona"
lekceważy uczucia męża. Rozumiem, że IYO mąż uczuć "pogubionej" nie
lekceważy?

>> Nie odpowiedziałaś mi na pierwszą część mojego maila. Jak wg Ciebie
>> powinna była zachować się "pogubiona" w takiej sytuacji i dlaczego
>> uważasz, że nie szanuje uczuć męża.

> jak? nie jestem wyrocznia zeby pisac co inni powinni zrobic. nie ma
> sensu wiec o tym dyskutowac.

Nieee, no zaraz. Skoro twierdzisz, że reakcja "pogubionej" była niewłaściwa,
bo lekceważy uczucia męża, to wydałaś już jakąś opinię o jej zachowaniu. Stąd
moje pytanie - jak powinna byłaby się zachować dziewczyna, żebyś oceniła jej
zachowanie bardziej pochlebnie.
Nadal nie znam odpowiedzi na pytanie, dlaczego uważasz, że nie szanuje uczuć
męża.

> w zyciu spotykam sie z wieloma
> problemami, ale nie z kazdym biegne do tz czy do mamusi zeby mi
> pomogla. jakos umiem sobie w wielu sprawach sama poradzic, na pewno z
> filmem, z fotografia, i co tam jeszcze zobacze }zlego" na obrazku.

Ale nie o tym mowa, jak kto sobie radzi (bo jeden sobie radzi, a inny nie),
tylko o tym, co stało się potem. Widocznie "pogubiona" nie potrafiła sobie
poradzić z tym problemem, rozkleiła się i postanowiła poszukać oparcia i
dobrego słowa u męża. I dyskusja tyczy się sytuacji od tego momentu.

--
PozdrawiaM